Türk Psikiyatri Dergisi; 2000;11(2):127-130
Aleksitimik hatsalarda depresyon ölçümü: Kendini bildirim ölçeğine karşılık görüşmecinin değerlendirdiği ölçek
Ö Aydemir, AE Danacı, O Taşkın,E Özmen, İ İçelli
Amaç: Aleksitiminin depresyon ölçümü üzerine etkisini saptamak ve kullanılacak ölçek türünü belirlemek.
Yöntem: Araştırma fibromiyalji tanısı konmuş 21, major depresif bozukluk tanısı konmuş 23 ve herhangi bir hastalığı olmayan 25 denekten oluşan toplam 69 kişi ile yürütülmüştür. Aleksitimi ölçümünde Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ), depresyonun değerlendirilmesinde kendini bildirim ölçeği olarak Beck Depresyon Envanteri (BDE) ve görüşmecinin değerlendirdiği ölçek olarak Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ) kullanılmıştır. Denekler TAÖ’nin 10/11 kesme puanına göre iki gruba ayrılmışlardır ve bu iki grupta depresyon ölçekleri arasındaki korelasyon araştırılmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan deneklerden 34 (%49.3)’ü aleksitimik olarak değerlendirilirken, 35 (%50.7)’i düşük aleksitimi düzeyi göstermişlerdir. Tüm grup değerlendirildiğinde, aleksitimik olan ve olmayan deneklerde HDDÖ ve BDE anlamlı korelasyon göstermemiştir ve hem aleksitimiklerdeki hem de aleksitimik olmayanlardaki korelasyon istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ancak erkek altgrubunda, aleksitimik deneklerde HDDÖ ile BDE arasındaki korelasyon istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değildir. Aleksitimik olmayan erkek deneklerde ise bu değer anlamlıdır.
Sonuç: Aleksitimi depresyon ölçümü üzerine genelde etki göstermemektedir ve ölçek seçimi özellik göstermemektedir. Ancak erkek hastalarda aleksitiminin depresyon ölçümünde farlılık yarattığı saptanmıştır ve bu hastalarda görüşmecinin depresyon ölçümünde farklılık yarattığı saptanmıştır ve bu hastalarda görüşmecinin değerlendirdiği ölçek ile kendini değerlendirme ölçeğini birlikte kullanmak daha uygun gibi görünmektedir.
Rating Depression in Patients with Alexithymia: Self-Report Scale Versus Observer Rated Scale
Objective: In this study we aim to show the effects of alexithymia on rating depression and to determine which type of depression scale to use.
Method: The study was carried out with 23 patients with major depressive disorder, 21 patients with fibromyalgia, and 25 healthy control subjects, with a total of 69 subjects. For assessing alexithymia, Toronto Alexithymia Scale (TAS) was applied; and for rating depression, Beck Depression Inventory (BDI) was utilized as a self-report scale, and Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) was utilized as an observer-rated scale. The subjects were divided into two groups according to the cut-off point (10/11) of TAS and were correlated in terms of depression scores of the two types of scales.
Results: Thirty-four (49.3%) subjects were found to be alexithymic, whereas 35 (50.7%) were below the cut-off point of TAS. In the whole group, both for the alexithymic and the non-alexithymic subgroups, the correlation coefficient between HDRS scores and BDI scores was statistically significant. In the female group also, alexithymia did not affect the correlation between HDRS scores and BDI scores. However, for the alexithymic male subgroup, the correlation coefficient between HDRS scores and BDI scores was not statistically significant. For the non-alexithymic male subgroup, this correlation coefficient was significant.
Conclusion: Alexithymia generally has no effect, on rating depression and on choosing the type of depression scale. But, there were some differences in rating depression in male patients with alexithymia and so, it seems more convenient to use both an observer-report scale and a self-rated scale for depressive patients.