Paranoya, bireyin kötülüğe ya da zarara uğrayacağı korkularına dayalı bir düşünce içeriğidir. Bu düşünce biçimindetemelyapıolarakyansıtma mekanizmasının izlerigörülmektedir. Melanie Klein kuramında,yansıtma mekanizmasını ve bir bebeğin paranoid-şizoid konumdan depresif konuma ilerleyişini ele almıştır. Bu yazıda, önce Klein’ın belirttiği bu geçişin nasıl gerçekleştiği Freud ve Lacan’ın yazıları ile ele alınmış, sonrasında paranoid kişilik örgütlenmesinde bir vaka ilgili yazın kapsamında incelenmiştir. Yazının sonunda ise, paranoid düşünce içeriğine sahip sınır ve psikotik boyutta bulunan bireylerle ile ve yine paranoid düşünce içeriğine sahip ancak nevrotik boyutta bulunan bireyler ile yürütülen terapi süreçlerindeki farklılıklar incelenmiştir.

Paranoia is a kind of thinking content that is based on the person’s fear of being damaged or injured. The underlying structure of this thinking content is related with the mechanism of projection. Melanie Klein, in her theory, reviews the progress from paranoid-schizoid position to depressive position of the babies. In this paper, first the progress that was theorized by Klein was examined from Freud’ and Lacan’ perspectives, and then a patient with paranoid personality organization was analyzed based on these perspectives. Lastly, the differences between the therapies conducted with people who have the paranoid characteristics in the borderline and psychotic position and with the neurotic patients were examined.