İntihar sadece bireyi değil; ailesini, arkadaşlarını ve toplumu etkileyen biyolojik, psikolojik ve sosyolojik yönleri olan yıkıcı bir eylemdir. İntihar önlenebilen bir eylemdir fakat toplumun intihara bakış açısı ve damgalanma korkusu intiharı önleme çalışmalarında büyük bir engel oluşturmaktadır. İntiharı önlemeye yönelik girişimler üç düzeyde sınıflandırılabilir. Birincil önlemede tüm toplumda insanların intihara eğilimini artıran faktörlerin belirlenerek ortadan kaldırılması ve intihar insidansının azaltılması; ikincil önlemede risk gruplarının ve risk etmenlerinin belirlenerek bu gruplara yönelik önleyici yaklaşımların geliştirilmesi; üçüncül önlemede ise intihar girişiminde bulunmuş kişilerin tedavisi ve böylelikle intihar davranışının tekrar ortaya çıkmasının engellenmesi hedeflenir. İntihar davranışını önlemeye yönelik çalışmalar multidisipliner olarak yapılması; tek tek bazı kurum ve kişiler tarafından değil, devletin koordinasyonu ile aile, okul, işyeri ve ilgili kuruluşlar düzeyinde planlı bir şekilde, geniş bir perspektifte gerçekleştirilmesi gereklidir.

Suicide is a devastating action that not only has impact on the person but also have impact on its family, friend and all communities. Although suicide is preventable behaviour; fear of stigmatization and perception of society are a big handicap at preventing actions. Suicide prevention strategies can be classified in three levels. Primary prevention contains determination and in elimination of the factors that increase people's tendency to commit suicide in whole population and reduce the incidence of suicide. Seconder prevention is determining the risk groups and risk factors for the development of preventive approaches for these groups. Tertiary prevention is aimed to treat the people who have attempted suicide and prevent the repetition of suicidal behavior. Prevention of suicidal behavior should be multidisciplinary; government should organize it and contain family, schools, workplaces and the other foundations that concerned with suicide.