Amaç: Bu çalışmada yatan ve ayaktan psikiyatri hastalarında içselleştirilmiş damgalanmayı, özgürlük kısıtlayıcı ve diğer faktörlerin ne ölçüde yordadığı araştırılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, bir psikiyatri kliniğinde en az bir kez yatmış olan 129 hasta ve hiç yatmadan ayaktan tedavi görmekte olan 100 hasta oluşturmuştur. Hastalar demografik ve klinik bilgilere ek olarak algılanan özgürlük kısıtlanması ve içselleştirilmiş damgalanma düzeyleri açısından değerlendirilmişlerdir. Bulgular: Hastalar çoğunlukla istek dışı tedavi, iletişim sorunu, ilaç tedavisinin yan etkileri ve tedavi ekibini seçememe durumlarında özgürlüklerinin kısıtlandığını bildirmişlerdir. Regresyon analizleri sonucunda içselleştirilmiş damgalanmanın algılanan özgürlük kısıtlanması, medeni durum ve yatış sayısı tarafından yordandığı ortaya çıkmıştır. Evli olanlarda, hastaneye daha çok sayıda yatmış olanlarda damgalanma daha fazladır. Algılanan özgürlük kısıtlanması da, hastalık şiddetinden bağımsız olarak damgalanmayı yordamaktadır. Sonuç: Damgalanma algısı hastalarda kendini toplumdan soyutlamaya, davranışsal kaçınmaya ve yardım almayı reddetmeye yol açmaktadır. Çalışmamızda algılanan özgürlük kısıtlanmasının damgalanmayı arttıran en önemli faktörlerden olduğu gösterilmiştir. Hastaların algılanan özgürlük kısıtlanmaları azaldıkça damgalanma düzeylerinin de azalacağı ve bunun sonucunda tedaviye uyumlarının da artacağı söylenebilir.

Objective: In this study, we investigated whether liberty-restricting and other factors can predict internalized stigma among psychiatric inpatients and outpatients. Method: The study sample comprised of 129 inpatients, admitted at least once to psychiatry ward, and 100 outpatients who have never been hospitalized, receiving psychiatric treatment. In addition to demographic and clinical features, patients were evaluated for perceived deprivation of liberty and internalized stigma levels. Results: Patients stated that their liberty was restrained mostly due to involuntary treatment, communication problems, side effects of medical treatment and inability to choose their treatment team. Regression analysis showed that internalized stigma was predicted by perceived deprivation of liberty, marital status and number of admissions to ward. Stigma was related to marital status and admissions to the psychiatry ward. Perceived deprivation of liberty predicts stigma regardless of the disease severity Conclusion: Perception of stigma leads to self-isolation, behavioral avoidance and refusal of aid-seeking. Our study indicated that perceived deprivation of liberty is one of the most important factors that lead to increased stigma. Based on our findings, we can say that as patients experience less perceived deprivation of liberty, they would have less stigma and thus, their compliance would increase.