Kişilerarası ilişkilerde bağımlılık, birinin kendisi dışındaki insanlara ve şeylere güvenecek kadar kendi kimliğini küçümsemesi ve inkârıdır; takıntılı alışkanlıklar, bağımlılıklar, hastalıklar, benliğine yabancılaşmaya yol açan utanç duygusu ile yansıtılan sahte benlik yapısının ortaya çıkmasıdır. İnsan ilişkilerinde başarı ve başarısızlık, yaşam memnuniyetini ve fiziksel sağlığını derinden etkileyen bir durumdur. Bu alanda yapılan çalışmalar 20. Yüzyıl başlarında oldukça az iken ilerleyen yıllarda giderek artış göstermiştir. Her 10 yılda bir bu artış katlanarak devam etmiştir. İnsanın günlük yaşamını bu denli etkileyen psikiyatrik eştanılı durumlara neden olan, işlevselliği olumsuz yönde etkileyen bu durum mutlak suretle psikiyatri biliminin konusu olmalıdır.

Interpersonal dependency in relationships is conceptualized as, the individual diminishes and neglects his/her own identity that cause trusting people and things outside the self; the false self-build that emerges is expressed through compulsive habits, addictions, and disorders that caused alienation for the person’s self, reflecting a sense of shame. Success and failure in interpersonal relations is a situation that affects life satisfaction and physical health. Studies on this subject were quite a few in the early 20th century, then gradually increased in the coming years. This increase grows more and more in every ten years. This situation that is effecting so much people’s daily life, causing psychiatric comorbidity and affecting functionality adversely, must be a subject in psychiatry