Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinde ölüm kaygısı, ölmekte olan bireye bakım verme isteği ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte planlanan araştırma 2014 Nisan–Mayıs aylarında Adnan Menderes Üniversitesi Aydın Sağlık Yüksekokulu’nda gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Hemşirelik Bölümü öğrencileri, örneklemini 233 hemşirelik öğrencisi oluşturmuştur. Araştırma verileri, kişisel bilgi formu ve Thorson-Powell Ölüm Kaygısı Ölçeği (ÖKÖ) ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, ki-kare ve student t-testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelik öğrencilerin yaş ortalaması 20.08±1.36’dır. Öğrencilerin %82.4’ü kadın, %17.6’sı erkektir. Öğrencilerin çoğunun ölümü yeni bir başlangıç olarak tanımladığı ve bakım verdiği hasta öldükten sonra üzüntü hissettikleri anlaşılmaktadır. Hemşirelerin %37.8’i ölmekte olan hastaya bakım vermek istediklerini belirtmişlerdir. Öğrencilerin ölüm kaygısı puan ortalamaları 59.15±14.94’tür. Ölmekte olan hastaya bakım verirken kız öğrencilerin erkeklere göre, tanıdığı birisini ölüm nedeniyle kaybedenlerin kaybetmeyenlere göre daha az istekli oldukları bulunmuştur. Kız öğrencilerin ölüm kaygısı, erkek öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur. Yaşadıkları kayıp/yas duygusu ile baş etmeye yönelik hemşirelik öğrencilerinin çoğunun ağlama tepkisini ve dua etme yöntemini kullandıkları saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin yarıdan fazlasının, yaşamlarının herhangi bir döneminde ölümle karşılaştıklarını, bu durumun ölüm kaygılarını daha çok artırdığını ve ölüm kaygısı yüksek olan öğrencilerin ölmekte olan hastaya bakım vermek istemediklerini göstermiştir. Sağlık profesyoneli olacak hemşirelik öğrencilerinin ölüm kaygılarını azaltmaya yönelik danışmanlık hizmetlerine ve baş etme yöntemlerini etkin kullanabilecekleri eğitime ihtiyaçları olduğunu ortaya koymuştur.

Objectives: This study is conducted to determine nursing students’ death anxiety, request of caring for dying people and influencing factors. Methods: Cross-sectional planned research was conducted at Aydin Health College of Adnan Menderes University, in April and May 2014. Research field consisted of Nursing Departmen students and the research sample comprised of two hundered and thirty tree nursing students. Research data was collected with personal information form and ThorsonPowell Death Anxiety Scale. Complimentory statistics, chi-square and student-t test were used during the analysis of the data. Results: The avarage age of the nursing students is 20.08±1.36. 82.4% of students were female and %17.6 were male. It was understood that most of the students define death as a new begining and they feel sadness after the death of the paticient that they care for. 75% of students indicated that they don’t want to care for a dying patient while 25% of students expressed they were eager to care for. The avarage of all students’ death anxiety point is 59.15±14.94. It was found that female students compared to male students and students who lost someone they know, compared to students who don’t, were less eager to care for a dying patient. The death anxiety of female students was found higher compared to male students. It is determined that most of the nursing students crying reaction and apply praying method in order to cope with the sorrow. Conclusion: This study indicates that more than half of the students encoenter death at any term of their lifes, this situation increases death anxiety and students with high death anxiety don’t want to care for a dying patient. This study also points out that students who are going to be health care staff need consulting service to decrease death anxiety and education in which they efficiently use coping methods.