Amaç: Çalışma acil serviste çalışan hemşirelerin, madde bağımlılığı nedenlerine ve tedavisine ilişkin algılarını ve madde kötüye kullanım problemi olan bireye yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırma, Ege Bölgesi’nde bir ilde psikiyatri kliniği bulunan üç hastanenin acil servislerinde çalışan 86 hemşire ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak 4 form kullanılmıştır. Tanıtıcı Bilgi Formu, Madde Kötüye Kullanım Nedenleri Ölçeği, Madde Kötüye Kullanım Tedavileri Ölçeği ve Tutum Ölçeği. Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistikler, t-testi, varyans analizi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin %53.5’i mesleki yaşamlarının herhangi bir döneminde madde bağımlısı bir hastaya bakım vermiş ve %80.2’si bu konuda daha önce herhangi bir eğitim almadığını belirtmiştir. Acil hemşirelerinin tutum ölçeği puan ortalamaları, madde kötüye kullanım problemi olan bireylere yönelik sosyal mesafe koyma yönünde olumsuz tutum eğilimine sahip olduklarını göstermektedir. Hemşirelerin sosyodemografik ve mesleki özellikleri ile madde bağımlısı bir bireye daha önceden bakım verme konusundaki bilgi ve deneyim sahibi olma durumları, madde bağımlılığının nedenlerine ve madde kullanan bir insanın madde bağımlılığından kurtulmak için neler yapması gerektiğine (tedavisine) ilişkin algılarını ve madde kullanan bir insana yönelik tutumlarını olumsuz yönde etkilemektedir. Hemşireler, bir kişinin öncelikli olarak “problemleriyle başetmek” ve “sosyal çevresi” nedeniyle madde kullandı- ğına ve bağımlılıktan kurtulabilmesi için kişinin kendisinde değişim yaratması gerektiğine inanmaktadır. Bunun için kişinin “maddeden kaçınması ve sosyal-profesyonel olarak yardım alması” ve “kişilik özelliklerini değiştirmesi” gerektiğini düşünmektedir. Sonuç: Acil hemşireleri, madde kötüye kullanım problemi olan bireylere yönelik sosyal mesafe koyma yönünde olumsuz bir tutum eğilimine sahiptir.

Objectives: This study was carried out to determine the emergency nurses’ perceptions towards the reasons and treatment of substance addiction their attitudes towards the individuals having problem of substance addiction. Methods: This descriptive study was carried out in three hospitals which have psychiatry clinic in a city in Aegean Region. 86 nurses, who was working in the emergency unit (n=125) and accepted participating, constituted the sample of the study. 4 Forms were used as data collection tools. Descriptive Information Form, Reasons of Substance Abuse Scale-RSAS, Substance Abuse Treatment Scale-SATS, and Attitude Scale AS. In data evaluation, descriptive statistics, t-test, variance analysis, and correlation analysis were used. Results: 53.5% of the nurses made care to a substance user patient in any period of their professional life and 80.2% of them explained that they haven’t had an education about that subject before. The Emergency unit nurses’ average scores of Attitude Scale (AS) was 49.43±19.59. showed that nurses has negative attitutes towards social distance to people who has substance use problem. The nurses’ socio-demographic and professional characteristics and having the knowledge and experience of caring to a substance user patient before, were effective negatively on the reasons for substance use and nurses perceptions about people who wants to give up on substance and nurses attitutes about substance users. Nurses believe that a person uses substance primarily because of “coping with the problems” and “social environment” and a substance user individual must have a change for him/her in order to be able to recover from addiction. They think that the individual must “avoid the substance use and get socio-professional help” and must “change the personality characteristics” to achieve. Conclusion: Emergency nurses have the tendency of negative attitude towards the patients having the problem of substance abuse.