Depresyonun, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verilerine göre 2020 yılında, tüm dünyada yeti yitiminin iskemik kalp hastalıklarından sonra ikinci en sık sebebi olacağı tahmin edilmektedir. Çocuk ve ergenlik döneminde depresyon oldukça sık görülen, tekrarlarla giden ve süregelen okul başarısını, aile ve arkadaş ilişkilerini önemli oranda etkileyen bir psikopatolojidir. Etiyolojisinde ailesel geçişin önemli rolü olduğu düşünülmekle birlikte, psikososyal etmenler ve kronik hastalıkların etkili olduğu bilinmektedir. Uygun tedavi seçiminde hastalığın şiddetinin belirlenmesi önemlidir. Hafif depresyon tablolarında, destek, psikoeğitim ve izlem tedavisi yeterli olurken, orta-ağır depresyon tablolarında psikoterapi ve/veya antidepresan ilaçlardan yararlanılır. Bu yazıda; güncel literatür verileri ve tedavi kılavuzları ışığında çocuk ve ergenlerde depresif bozukluğun non-farmakolojik tedavisi gözden geçirilmiştir.

According to World Health Organization (WHO) data in 2020, from all over the world, it has been estimated that depression will be the second most common cause of disability after ischemic heart disease. Depression is one of the psycho-pathologies which occurs commonly in the period of childhood and adolescence and affects school success and family/friendship relations. In addition to genetical factors, psychosocial adversities should be considered as etiological factors. Depressive symptoms in childhood and adolescence period may differ with age or gender. It is important to determine the intensity of the disorder in order to select suitable treatment For mild depressive disorders, supportive psycho-education and patient follow-up is sufficient while for moderate/severe depressive disorders psychotherapy and/or medicines can be used. In this paper, in the light of current literature data and treatment guidelines, non pharmacological treatment of depressive disorders in children and adolescents were revised.