Amaç: Huzursuz bacak sendromu (HBS), özellikle duyusal girdi ve motor çıktıların bağlantısını sağlayan yolaklardaki dopaminerjik sistemlerde işlev bozukluğu ile ilgilidir. HBS’de klinik semptomatolojinin ve sağlıklı kişilerde beyin omurilik sıvısı dopamin konsantrasyonunun gün boyunca değiştiğini dikkate alarak HBS’de ilgili yolakların eksitabilitesinin geceleri artabileceği hipotezini kurduk ve hipotezimizi göz kırpma refleksi (GKR) toparlanmasını değerlendirerek test etmeyi amaçladık. Yöntem: Çalışmaya primer HBS tanısı alan 11 hasta ile yaş ve cinsiyet uyumlu 8 sağlıklı birey dahil edildi. Tüm katılımcılarla ayrıntılı tıbbi görüşme ve nörolojik muayene yapıldı. GKR yanıtları öğle vakti erken saatlerde ve gece geç vakitte tek ve çift supraorbital uyarı sonrası kaydedildi. Çift uyarım için 100, 300 ve 500 ms uyarım aralıkları kullanıldı. Gündüz ve gece incelemeleri, ayrı ayrı, hasta ve kontrol grupları arasında karşılaştırıldı (gruplar arası analizler). Hem hasta hem kontrol grubunun içinde gündüz ve gece incelemeleri arasında grup-içi analizler yapıldı. Bulgular: Tek uyarım sonrası GKR yanıtları tüm katılımcılarda tüm seanslarda normaldi. R2 toparlanması hasta grubunda gece incelemelerinde en yüksekti. Grup-içi analizler, R2 toparlanmasında sağlıklı bireylerde, gece azalma olduğunu gösterdi. HBS hastalarında gece incelemelerinde 300 ve 500 ms uyarım aralıklarında R2 toparlanması daha yüksekti, ancak istatistiksel anlamlılık göstermedi. Sonuç: GKR, sağlıklı bireylerde gece daha az uyarılabilirken, HBS’de bu azalma yoktu. Çalışmaya dahil edilebilen katılımcı sayısı az olmasına rağmen, HBS’de, GKR döngüsünün normal sirkadiyen modulasyonunun kaybolduğunu düşünmekteyiz.

Introduction: Restless legs syndrome (RLS) is associated with dysfunction of the dopaminergic systems in the pathways that specifically link the sensory input and motor output. Keeping in mind that clinical symptomatology in RLS and cerebrospinal fluid dopamine concentrations in healthy individuals show changes throughout the day, we hypothesized that excitability of the related pathways increases during the night in RLS, and in the present study, we aimed to analyze our hypothesis by the assessment of blink reflex (BR) recovery. Methods: Eleven patients with primary RLS and eight age- and gender-matched healthy subjects were included in the study. All participants underwent detailed interviews and neurological examinations. BR responses were recorded after single and paired supraorbital stimulation during the early afternoon and late at night. For double stimulation, interstimulus intervals (ISI) of 100, 300, and 500 ms were used. Daytime and nighttime investigations were separately compared between the patient and control groups (between-group analyses). In-group analyses were conducted between daytime and nighttime investigations of the patient and control groups. Results: BR responses to single stimuli were normal in all participants at all sessions. R2 recovery was the highest in the patient group during nighttime investigations. In-group analysis showed a reduction of R2 recovery during the night in healthy subjects. R2 recoveries at ISIs of 300 and 500 ms at nighttime were higher in RLS patients but did not reach statistical significance. Conclusion: The BR circuit is less excitable during the night in healthy individuals, whereas the reduction of excitability is lost in RLS. Despite the limited number of included subjects, we suggest that the normal circadian modulation of the BR circuit is lost in RLS.