Amaç: Yeni kanıtlar antidepresan ilaçların etkinliğinin ilk haftalarda ortaya çıktığı ve bu erken yanıtın nihai tedavi yanıtı için öngörücü olduğuna işaret etmektedir. Bu çalışmanın amacı majör depresif bozukluk tanılı hastalarda uygulanan antidepresan tedavi ve elektrokonvülzif terapinin (EKT) birinci haftada gözlenen kısmi yanıtın tedavi sonunda gözlenen yanıt için yordayıcılığını araştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya Dokuz Eylül Üniversite Hastanesi Psikiyatri Servisinde majör depresif epizot tanısı ile yatarak izlenen ve antidepresan ilaç (n=52) ya da EKT (n=48) uygulanan hastalar alınmıştır. Hastaların verileri geriye dönük olarak taranarak birinci haftada Hamilton Depresyon Ölçeği (HDÖ) puanında gözlenen %25 düşüşün üçüncü haftada %50 düşüşü yordayıcılığı geçerlilik analizi ile araştırılmıştır. Ayrıca sosyo-demografik ve klinik değişkenlerin yanıt üzerindeki etkileri incelenmiştir. Bulgular: Birinci haftada HDÖ puanındaki %25 düşüşün, üçüncü haftada HDÖ puanındaki %50 düşüşü antidepresan ilaçlar için %78,3 pozitif öngörücü değer, %62,1 negatif öngörücü değer, %62,1 duyarlılık ve %78,3 özgüllük; EKT için %88 pozitif öngörücü değer, %52,2 negatif öngörücü değer, %66,7 duyarlılık ve %80 özgüllük ile yordadığı bulunmuştur. Önceki hastaneye yatış sayısı, komorbid tıbbi hastalık varlığı, toplam epizot sayısı, hastalık süresi, şimdiki epizotun süresinin tedaviye yanıt ile ilişkili olduğu saptanmıştır. Sonuç: Birinci haftada gözlenen yanıt üçüncü hafta gözlenen yanıtı yüksek bir özgüllük ve pozitif öngörücü değer ile yordamaktadır. Tedavi yanıtının birinci haftadan itibaren yakından izlenmesi daha sonraki yanıtın öngörülmesini sağlayabilir.

Introduction: New evidence suggests that the efficacy of antidepressants occurs within the first weeks of treatment and this early response predicts the later response. The purpose of the present study was to investigate if the partial response in the first week predicts the response at the end of treatment in patients with major depressive disorder who are treated with either antidepressant medication or electroconvulsive therapy. Methods: Inpatients from Dokuz Eylül University Hospital with a major depressive episode, treated with antidepressant medication (n=52) or electroconvulsive therapy (ECT) (n=48), were recruited for the study. The data were retrospectively collected to decide whether a 25% decrease in the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) score at the first week of treatment predicts a 50% decrease at the third week using validity analysis. In addition, the effects of socio-demographic and clinical variables on the treatment response were assessed. Results: A 25% decrease in the HDRS score in the first week of treatment predicted a 50% decrease in the HDRS score in the third week with a 78.3% positive predictive value, 62.1% negative predictive value, 62.1% sensitivity, and 78.3% specificity for antidepressant medications and an 88% positive predictive value, 52.2% negative predictive value, 66.7% sensitivity, and 80% specificity for ECT. The number of previous hospitalizations, comorbid medical illnesses, number of depressive episodes, duration of illness, and duration of the current episode were related to the treatment response. Conclusion: Treatment response in the first week predicted the response in the third week with a high specificity and a high positive predictive value. Close monitoring of the response from the first week of treatment may thus help the clinician to predict the subsequent response.