Amaç: Bipolar bozukluk, mani/hipomani ve depresyon epizodları ile kendini gösteren önemli bir psikiyatrik hastalıktır. Affektif bozuklukların etiyolojisinde biyolojik ve çevresel faktörlerin oynadığı karmaşık rol göz önünde bulundurularak, son dönemde yapılan çalışmaların bir kısmı bu hastalıkların patofizyolojisinde oksidatif stresin yerine odaklanmıştır. Bu çalışmanın amacı; ötimik ve manik epizod dönemindeki bipolar bozukluk hastalarının Total Antioksidan Seviye (TAS), Total Oksidan Seviye (TOS) ve Oksidatif Stres İndeksi (OSI) değerlerinin belirlenmesi ve bu değerlerin sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması suretiyle bipolar bozukluk ve oksidatif stres ilişkisi ile ilgili verilere katkıda bulunmaktır. Yöntem: Çalışmaya Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı Beşinci Baskı (DSM 5) tanı ölçütlerine göre bipolar bozukluk I kriterlerini karşılayan 28 ötimik hasta, 23 manik epizod dönemindeki hasta ve 43 sağlıklı kontrol dahil edilmiştir. Katılımcıların serum TAS, TOS ve OSI değerleri belirlenmiştir. Bulgular: Yapılan istatistiksel analiz neticesinde ötimik (EU) hastalar, manik epizoddaki (ME) hastalar ve sağlıklı kontrollerin serum TAS, TOS ve OSI değerleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Bipolar bozukluk tanılı hastalar (EU+ME) sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında TAS, TOS ve OSI değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: Günümüze dek yapılan çalışmalarda bipolar bozukluk ve oksidatif stres ilişkisine dair çelişkili kanıtlar bulunmaktadır. Bu çalışmada, bipolar bozukluğu olan hastaların ve sağlıklı kontrol grubunun oksidatif stres parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı şekilde fark olmadığı tespit edilmiştir. Bipolar bozukluk ve oksidatif stres ilişkisini daha net değerlendirebilmek için bundan sonra yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.

Introduction: Bipolar disorder is one of the most debilitating psychiatric disorders characterized by disruptive episodes of mania/hypomania and depression. Considering the complex role of biological and environmental factors in the etiology of affective disorders, recent studies have focused on oxidative stress, which may damage nerve cell components and take part in pathophysiology. The aim of the present study was to contribute to the data about oxidative stress in bipolar disorder by detecting the total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), and oxidative stress index (OSI) levels of manic episode (ME) and euthymic (EU) patients and by comparing these results with those of healthy controls (HCs). Methods: The study population consisted of 28 EU outpatients meeting the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) criteria for bipolar disorder I and 23 inpatients who were currently hospitalized in a psychiatry ward with the diagnosis of the bipolar disorder ME according to the DSM-5 criteria. Forty-three healthy subjects were included in the study as the control group (HC). Serum TAS, TOS, and OSI levels of all the participants were determined. Results: Statistical analysis of serum TAS, TOS, and OSI levels did not show any significant differences between the ME patients, EU patients, and HCs. Comparison between the bipolar disorder patients (ME+EU) and HC also did not reveal any statistically significant difference between these two groups in terms of serum TAS, TOS, and OSI levels. Conclusion: To date, studies on oxidative stress in bipolar disorder have led to controversial results. In the present study, no statistically significant difference was detected between the oxidative parameters of bipolar disorder patients and HCs. In order to comprehensively evaluate oxidative stress in bipolar disorder, further studies are needed.