Türk Psikiyatri Dergisi; 2003;14(2):106-115
Birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan pratisyen hekimlerin psikotik bozukluklar ve tedavisine yönelik tutumları
M Yıldız, ME Önder, Ü Tural, Hİ Balta, N Koçalım
Kocaeli Ü Tıp Fak. Psikiyatri ABD, Kocaeli
Amaç: Birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan pratisyen hekimlerin psikotik bozukluklar, antipsikotik ilaç kullanımı ve psikotik hastaya ilişkin genel tutum ve davranışlarını saptamaktır.
Yöntem: Kocaeli il merkezinde bulunan sağlık ocaklarında çalışan 262 pratisyen hekim çalışmaya alındı. Araştırmacılar tarafından geliştirilmiş olan bir form Kocaeli Sağlık Müdürlüğü aracılığıyla bu hekimlere ulaştırıldı. 195(%74.4) pratisyen hekim formu doldurarak müdürlüğe teslim etti. Hekimlerin verdikleri yanıtlar ve bazı değişkenler arasındaki ilişkiler incelendi.
Bulgular: Pratisyen hekimlerin %27.2’si mezuniyet sonrasında psikoz ve antipsikotik ilaçlarla ilgili bir eğitime katıldığını, %41.0’ı yapılandırılmış yeni bir eğitime katılabileceğini bildirdi. Pratisyen hekimlerin son altı ayda günlük olarak gördükleri psikotik hasta sayısı ortalama 1.4 ve son altı ay içerisinde herhangi bir antipsikotik ilacı ilk kez kendi endikasyonuyla yazma oranı %12.8 idi. En sık antipsikotik ilaç yazma gerekçesi %80.0 oranında tekrar reçete etmeydi. Antipsikotik ilaç tedavisinde yaşanan en önemli zorluk hastaların düzenli takip edilememesi (%75.9) olarak bildirildi. Psikotik bozukluğu olan hastaların tedavisine başlamayı yordayan etkenlerin pratisyen hekimin psikotik hastalıktan kuşkulanması ve bu hastaların birinci basamakta tedavi edilebileceklerine inanması olduğu bulundu.
Sonuç: Çalışmaya katılan pratisyen hekimlerin psikotik bozukluğu olan hastalarla düşük oranda da olsa karşılaştıkları, tedavilerinde de pek istekli olmadıkları, ancak tanı ve tedavide kendilerini daha yeterli hissetmek için eğitim almaya istekli oldukları görülmüştür.
General Practitioners’ Attitudes Towards Psychotic Disorders and Their Treatment in the Primary Health Care System
Objective: To assess general practitioners’ attitudes and behavior towards psychotic disorders, antipsychotic drug prescriptions, and patients with psychosis in primary health care settings.
Method: 262 general practitioners (GPs) practicing in primary care settings in Kocaeli province were included in the study. The 20-item questionnaire, which was prepared by the researchers, was sent to all GPs via the Kocaeli branch of the Health Ministry. 195 (74.4%) questionnaires were returned. The GPs’ responses and the relations between different variables were examined.
Results: The participation rate among GPs in any education about psychosis and antipsychotic treatment after graduation was 27.2%. The rate seeking structured and advanced education about psychosis was 41.0%. The mean daily number of patients with psychosis examined by GPs in primary care settings during the previous six [month]s was 1.4. They first prescribed any antipsychotic drug by themselves at a rate of 12.8% in the previous six- [month]. The most frequent reason for antipsychotic prescription was re-prescription (80.0%). The most frequent problem in the pharmacological treatment of psychotic disorders was the drop-out rate of patients (75.9%). The predictors of starting patients with psychosis on medication were the belief that the patients were treatable in primary care and the suspicion of GPs about psychosis.
Conclusion: GPs practicing in primary care settings rarely encounter patients with psychosis. GPs mostly avoid undertaking the responsibility of treating them. However, some are eager to participate in structured education about psychosis in order to have more confidence when diagnosing and treating it.