Amaç: Çocukluk çağı travması olarak görülen ihmal ve istismara uğrayan bireylerin ruhsal ve fiziksel sağlığı olumsuz olarak etkilenmekte ve dünyanın güvenilmez, anlamsız ve adaletsiz bir yer olduğu inancı oluşmaktadır. Ruh sağlığını koruyucu etkenler arasında yer alan tinsellik ve affetme kavramlarının çocukluk çağında travmaya uğramış bireylerde nasıl şekillendiğinin incelenmesi önem taşımaktadır. Bu kapsamda çalışma iki aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamanın amacı, çocukluk çağı travmalarının cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Çalışmanın ikinci aşamasının amacı ise, çocukluk çağındaki travmatik yaşantılarının tinsellik ve affetme (kendini, durumu ve kişiyi) üzerindeki rolünü araştırmaktır. Yöntem: Çalışma grubunu 536 üniversite öğrencisi (413 kadın, 123 erkek) oluşturmuştur. Katılımcılara Çocukluk Çağı Travma Ölçeği Kısa Formu, Heartland Affetme Ölçeği ve Tinsellik Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma verileri çoklu varyans analizi (MANOVA) ile sınanmıştır. Bulgular: Erkekler cinsel istismar, duygusal istismar, fiziksel istismar, duygusal ihmal ve fiziksel ihmale kadınlardan daha fazla uğramaktadır. Ayrıca, çocukluk çağında travmaya maruz kalan üniversite öğrencilerinin, tinsellik, kendini affetme, durumu affetme ve başkalarını affetme puanlarının çocukluk çağında travmaya maruz kalmayanlara göre daha düşük olduğu saptanmıştır. Tartışma: Türkiye’de klinik tanı konmamış üniversite öğrencileri arasında çocukluk dönemi ihmal ve istismar yaşantılarının azımsanmayacak düzeyde olduğu ve çocukluk çağından maruz kalınan travmanın bireylerin tinsellik, kendini, durumu ve başkalarını affetme düzeylerini olumsuz olarak etkilediği anlaşılmaktadır

Objective: Considered as a childhood trauma, neglect and abuse has a negative impact on the mental and physical health of individuals and they also believe that the world they live in is an unsafe, unfair, and meaningless place. It is highly important to examine how the concepts of spirituality and forgiveness occur with the individuals exposed to childhood trauma. Hence, the present study consists of two phases. The aim of the first phase was to investigate the differences among childhood trauma of the participants in terms of gender. The aim of second phase of the study was to assess the differences in spirituality, forgiveness, forgiving others, forgiving self, and forgiving situation among individuals who exposed to childhood trauma. Methods: The study group consists of 536 university students (413 women, 123 men). In the study, short version of the Childhood Trauma Questionnaire, Heartland Forgiveness Scale, and Spirituality Scale were used. The study findings were analyzed by multivariate analysis of variance (MANOVA). Results: According to findings, gender has a main effect on sexual abuse, physical abuse, emotional neglect, and emotional abuse. Men were exposed much more physical abuse, physical neglect, emotional abuse, emotional neglect, and sexual abuse compared to women. On the other hand, individuals who exposed to childhood trauma have lower scores on total score of spirituality and forgiveness, and subscale scores of for giving oneself, forgiving others, and forgiving situations compared to individuals who did not exposed to childhood trauma. Discussion: Childhood abuse and neglect among university students who don’t diagnosed clinically were extremely high. It was also understood that childhood abuse and neglect has a negative impact on spirituality, forgiving others, forgiving self, and forgiving situation among individuals who exposed to childhood trauma