Distimik bozukluk her iki sınıflandırma sisteminde de (DSM-IV, ICD-10) en az iki yıldır süregiden süreğen, düşük şiddette depresif duygudurum bozukluğu olarak tanımlanmıştır. Tipik belirtileri; benlik saygısı düşüklüğü, konsantrasyon güçlüğü, ilgi ve zevk kaybı, enerji düzeyi düşüklüğü ya da yorgunluk, umutsuzluk duyguları, uyku ve iştah düzensizlikleridir. Komorbidite oranı özellikle majör depresif bozukluk, anksiyete bozuklukları, madde kullanım bozuklukları ve kişilik bozuklukları açısından oldukça yüksektir. Majör depresif bozukluk en sık görülen komorbid bozukluktur. Eksen II bozukluklarından en sık çekingen, borderline, bağımlı, histriyonik ve kendine zarar veren kişilik bozukluklarına rastlanmaktadır.

Dysthymic disorder is described as a chronic, low grade depressive mood disorder for at least two years in both classification systems (DSM-IV, ICD-10). The characteristic symptoms are low self- esteem, difficulty in concentrating, loss of interest or pleasure, low energy or fatigue, feelings of hopelessness, sleep and appetite disturbances. A high prevalence of comorbidity is associated with dysthymic disorder: major depressive disorder, anxiety disorders, substance use disorders, and personality disorders. There is a high rate of comorbidity between dysthymic disorder and major depressive disorder. The most common co-occuring axis II conditions are avoidant, borderline, dependent, histrionic, and self-defeating personality disorders.