Amaç: Kanser hastaları ve onların birinci derece yakınlarında psikiyatrik morbiditenin ve morbitede etkili olabilecek faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: Araştırmanın örneklemi, Ibni Sina Hastanesi Tıbbi Onkoloji Kliniği'nde yatmakta olan hastalar ve onların yakınları arasından, kontrol grubu ise, aynı hastanenin Behçet Merkezi'nde ayaktan izlenen Behçet hastaları ve onların yakınları arasından seçilmiştir. Hastalar ve yakınlarıyla psikiyatrik görüşme yapıldıktan sonra, Hastane Ankiseyet Depresyon Ölçeği, Beck Depresyon Ölçeği, Beck Umutsuzluk Ölçeği, Sheehan Yeti Yıkımı Ölçeği ve Spielberger Durumluk Anksiyete Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Kanser hastalarının % 60’ı, yakınlarının % 40'ı bir DSM-IV Eksen I tanısı almışlardır. Her iki grupta da koyulan tanıların çok büyük bir bölümünü uyum bozukluğu oluşturmaktadır. Kanser hastalarının depresyon, anksiyete, umutsuzluk ve yeti yıkımı puanları birinci derece yakınlarının puanları ile istatistiksel bakımdan anlamlı ve çok yüksek bir korelasyon göstermektedir. Kanser hastaları ile kontrol grubu arasında ölçek puanları ve psikiyatrik morbiditenin yaygınlığı açısından anlamlı bir fark saptanmamıştır. Her iki grupta da psikiyatrik morbiditeyi artıran en önemli riskfaktörü hastanın tıbbi durumunun kötüleşmesidir. Tartışma: Bu bulgular kanserlilerde ve yakınlarında bulunan psikiyatrik sorunların çoğunluğunun reaktif nitelikte olduğunu ve iki grubun duygusal durumunun birbiri ile yakından ilişkili olduğunu göstermektedir.

Objective: The goal ofthis research is to determine psychiatric morbidity in cancer patients and their first degree relatives and the factors which can be effective on psychiatric morbidity. Method: Subjects were recruited from the inpatients of the Medical Oncology Clinic in Ibni Sina Hospital and their relatives, while comparison group was taken from the outpatients of the Behçet Centre of the same hospital and their relatives. After a psychiatric interview patients and relatives were given Hospital Anxciety and Depression Scale, Beck Depression Inventory, Beck Hopelessness Scale, Sheehan Disability Scale and Spielberger State Anxiety Scale. Results: 60 percent of cancer patients and 40 percent of their relatives have a DSM-IV Axis I Diagnosis. Many of these diagnoses are adjustment disorders. Depression, anxiety, hopelessness and disability scores of cancer patients have statistically highly significant correlation with their first degree relative s scores. There is no statistically significant difference in scale’ scores and psychiatric morbidity between cancer patients and control group. In both groups, the most important risk factor which increases psychiatric morbidity rate, is the worsening of the medical condition of the patients. Conclusion: These results support that psychiatric problems in cancer patients and their relatives are generally of reactive nature and the emotional State