Klinik belli özgül durumlar için en çok kabul ve tercih edilen kuram sal kabul, model yaklaşımıdır. Bir model oluşturmak, özgül bir sorun için kuramsal açıdan tümleşik bir değerlendirme çerçevesini kapsar. Model, aynı zamanda, modelin dayattığı bilgiye bakarak uygulamanın ilkelerini belirler. Dolayısıyla modele katılacak profesyoneller amaçları ve nedenleri konusunda kendilerini yeterince açıklığa kavuşmuş sayarlar. Bu da profesyonel için her yönü ile en uygun edim anlam ına gelir. Burada alkol bağımlılığı sendromunun hastene-içi ele alınışına dair modelleyici bir yaklaşım sunulmaktadır. Modele konulan isim kendini yeterince ifade etmektedir; Tümleşik Grup Modeli. İnsan ilişkisi temel çınlayışı etrafında biraraya getirilen farklı grup eylemliliği, modelin asıl yapı taşları olmaktadır. Etkileşimsel olan bu gruplar gerçeğe uygun biçimde, yaratıcı ve düzeltici olarak ayrılabilir. İlki, kişilerarası ve toplumsal olanı içerirken İkincisi bireysel olarak ruhsal-arası ve ruhsal-içi süreçleri amaçlar. Bu modelin Ankara Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği, Bağımlılık Tedavi Biriminde (ülkedeki ilk birinıdir- 1981) hayata geçişi 1987'ye kadar gitmektedir. Bugüne dek iki araştırması yapılmış olup bu çalışmaların sonuçlan, başlangıçta ileri sürülen ile gerçekte üretilen ve derlenen arasındaki farkı sınam ak açısından iyi bir fırsat gibi görünmektedir. Bu, ille de önceden söylenenin zorla onay kazanması anlamına gelmemektedir ve/veya gelmemelidir.

Modelistic approach for certain clinical specifities is one of the most acceptable and preferred theoretical assumptions. Contructing a model encompasses an integrative frame of reference on theoretical grounds for that specific problem. Model, at the same time, determines basic principles of practice regarding the know- ledge of which the model imposes.Therefore professionals who are supposed to be participating the model consider themselves sufficiently clarified about their motives and goals. This means an optimal performance for a professional in every aspect. Here is presented a modelistic approach for the inpatient management of alcohol dependency syndrome. The name standing for the model is enoughly a self-exclusive one; An Integrative Model. Different group activities implemented around the core understanding of human relations are the main contructs of this model. These interactive groups are virtually categorised as creative and corrective. While the first contains what is interpersonal and social the latter aims both interpsychic and intrapsychic individual processes. Actualization of this model at the Dependency Treatment Unit o fthe Psychiatry Department of Ankara Medical School which is the first in this country (1981) dates back 1987. Up until now two research studies have been carried out. Findings of these studies seem to give an oppurtunity to test the difference between what is originally proposed and what is actually produced and yielded. This does not and/or should not necessarily mean a forced confirmation of what is previously said.