Amaç: Bildiğimiz kadarıyla majör depresif bozukluklu hastalarda empatik cevaplarla klinik özellikler arasındaki ilişkiyi araştıran herhangi bir çalışma yoktur. Amacımız majör depresif bozukluklu hastalarda duygusal ve bilişsel empati cevabını değerlendirmek ve empatinin klinik özelliklerle olan muhtemel ilişkisini araştırmaktır. Yöntem: Majör depresif bozukluklu 83 hastanın sosyodemografik ve klinik özellikleri saptandı. Depresyon şiddetini ölçmek için Beck Depresyon Ölçeği, anksiyete şiddetini ölçmek için Beck Anksiyete Ölçeği kullanıldı. Umutsuzluk düzeyi Beck Umutsuzluk düzeyi ile ölçüldü. Hastaların empati yetenekleri Kişilerarası Tepkisellik İndeksi ile ölçüldü ve 85 sağlıklı kontrol ile karşılaştırıldı. Hangi değişkenin empati puanlarına ne yönde etki ettiğini değerlendirmek için korelasyon analizi ve genel lineer model kullanıldı. Bulgular: Kişilerarası Tepkisellik İndeksi’nin Perspektif alma, Empatik düşünce ve Fantazi alt ölçek puanları depresif hastalarda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşükken, Kişisel sıkıntı alt ölçek puanları ise anlamlı olarak daha yüksekti. Cinsiyetin empatik düşünce ve fantazi alt ölçek puanları üzerinde anlamlı etkisi olduğu bulundu. Ayrıca depresyonlu hastalarda düşük fantazi ve kişisel sıkıntı skorlarının yüksek intihar riski ile ilişkili olduğu bulundu. Sonuç: Bulgularımıza dayanarak depresif bozukluklu hastalarda normal popülasyona göre anlamlı olarak bozulmuş empati ölçümleri olduğu söylenebilir. Ayrıca bulgularımız depresif olgularda intihar ve empati arasında yakın bir ilişki olduğuna işaret etmektedir.

Objective: To our knowledge, there is no study specifically examining the relation between empathic responding and clinical features in patients with major depressive disorder (MDD). Our aim was to examine cognitive and affective empathic responding in patients with MDD and to explore the possible relations between clinical features and empathy. Method: The sociodemographic and clinical properties of 83 patients with major depression were recorded.The Beck Depression Inventory (BDI) was used to assess severity of depression, whereas the Beck Anxiety Inventory (BAI) was used to assess anxiety. Hopelessness level was measured by Beck Hopelessness Scale (BHS). Patients’ empathic ability was evaluated by using the Interpersonel Reactivity Index (IRI), and results were compared with 85 healthy controls. We used Pearson correlation and general linear model analysis to evaluate the manner in which the variables contributed to the IRI scores. Results: Perspective Taking (IRI-PT), Empathic Concern (IRI-EC), and Fantasy (IRI-FS) subscores were all substantially lower in subjects with depression than in healthy controls, while the Personal Distress (IRI-PD) subscore was higher than in healthy subjects. There were significant effects of gender on the scores of IRI-EC and IRI-FS. Lower IRI-FS and IRI-PD scores were found to be significantly related to high suicide risk in depression. Conclusion: Based on our results, patients with major depressive disorder show significantly impaired empathy measures compared to the normal population. Our findings also suggest a close relationship between suicidality and empathy in patients with MDD.