Adli Psikiyatri Dergisi; 2005;2(2):41-47
Gebeler Fiziksel Şiddete Uğruyorlar mı? Manisa Örneği
A Taşpınar, N Bolsoy, A Şirin
Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği AD
Amaç: Çalışma, gebeliğin ailede kadına yönelik fiziksel şiddet üzerinde önleyici/azaltıcı bir etkisinin olup olmadığını ve şiddetin sosyo-demografik risk faktörleriyle ilişkisini belirlemek amacıyla planlanmıştı ve Yöntem: Çalışma, Manisa İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı iki sağlık ocağı bölgesinde (2 ve 3 No'lu Sağlık Ocağı), 1-31 Aralık 2002 tarihleri arasında yapılmış, kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Örneklemi, sağlık ocaklarına kayıtlı izlenen toplam 505 gebeden basit rastgele örneklem tekniği ile seçilen 101 gebe oluşturmuştur.
Bulgular: Gebelerin yaş ortalaması 26.17±5, gebelik sayısı ortalaması 2.56±2, yaşayan çocuk sayısı ortalaması 1.29±1, gebelerin %79.2'si, eşlerinin %91.1'i ilkokul ve üzeri eğitime sahiptir. Gebe kadınların %32.7'si gebeliklerinden önce, %28.4'ü önceki gebeliklerinde, %24.8'i ise şu anki gebeliklerinde fiziksel şiddete uğramışlardır.
Gebelik öncesi fiziksel şiddete uğrayan kadınların %30.3'ü şimdiki gebeliklerinde de şiddete uğrarken %69.7'sinin şiddete uğramaması, gebeliğin fiziksel şiddete karşı koruyucu olduğunu göstermektedir (p<0.05). İlkokul ve üzeri eğitime sahip gebelerin %20'si okur-yazar olmayan gebelerin ise %42.9'u şiddete uğramıştır, yapılan istatistiksel analiz sonucu aradaki ilişki anlamlı çıkmıştır (p<0.05). Düşük gelirli gebelerin %41.2'si, gelirleri iyi olan gebelerin ise %16.4'ü şiddet görmektedir (p<0.05). Gebelerin evlilik yılları ve çocuk sayıları arttıkça şiddet görme oranları da artmaktadır. Yapılan analiz sonucu aralarında anlamlı ilişki bulunmuştur (p<0.05, p<0.05).
Sonuç: Gebelikte fiziksel şiddetin azaldığı saptanmış olmasına karşın bir çok ülkede olduğu gibi ülkemizde de aile içi şiddet önemli bir halk sağlığı sorunu olarak devam etmektedir.
Are Pregnant Women Experiencing Physical Violence? Manisa Sample
Objective: This study was planned to determine whether pregnancy has a preventive/reductive affect on physical violence committed to women in family.
Materials and Methods: This study which is a cross-sectional and a descriptive-type of study was carried out in two community clinic regions affiliated with Health Directorate of Manisa Province, between 1-31 December 2002. Its sampling consisted of 101 pregnant women selected through a simple random sampling technique among 505 women registered in community clinics and being followed.
Findings: The mean age of pregnant women was 26.17±5. mean number of pregnancies was 2.56±2 and mean number of living children was 1.29±1. 79.2%of women and 91.1% of their husbands were primary school and over- educated. Of these women 32.7% before pregnancy, 26.4 % during previous pregnancy and 24.8% during present pregnancy suffered from physical violenve.
While 30.3 % of women who had experienced physical violence at their previous pregnancies suffer from physical violenve at the present pregnancies, 69.7 % do not experience violence this period, indicating that pregnancy could be a shield against physical violenve (p<0.05). 20 % of primary school and over- educated women and 42.9 % of uneducated pregnant women experience physical violenve and this result is statistically significant (p<0.05). 41.2 % of pregnant women having low income and 16.4 % of pregnant women having reasonable income suffer from violence (p<0.05, p<0.05, respectively).
Conclusion: Although a decrease in physical violence during pregnancy was determined, as it is in a number of countries domestic violence continues to be an important community health problem in our country.