Amaç: Diyabet oluşturulmuş sıçanlarda gelişen nöropatik ağrıda, mirtazapinin antinosiseptif etkisinin ve bu etkinin mekanizmasının araştırılmasıdır. Yöntem: Deneyler Sprague Dawley türü sıçanlarda hot-plate testi kullanılarak yapıldı. Kontrol ölçümleri elde edilen sıçanlara intraperitoneal yolla streptozotosin (STZ) uygulandı. Uygulamadan 3 gün sonra kuyruk veninden alınan kanda glukoz düzeyi 240 mg/dL ve üzerinde tespit edilen sıçanlar diyabetik kabul edildi. Üç hafta sonra ikinci hot-plate testi uygulandı. Bu test ölçümlerinde kontrol ölçümlere göre %20 ve üstünde azalma görülen sıçanlarda nöropati geliştiği varsayıldı. Nöropati gelişen sıçanlara ilaç veya ilaç kombinasyonları (mirtazapin (5, 10 ve 15 mg/kg), nalokson (opioiderjik antagonist), metergolin (serotonerjik antagonist) ve BRL44408 (adrenerjik antagonist) uygulanarak 3. hot-plate testi yapıldı.Bulgular: Mirtazapin 10 mg/kg ve 15 mg/kg dozlarında anlamlı olarak antinosiseptif etkiye yol açtı. Nalokson, metergolin ve BRL44408 tek başlarına uygulandıklarında anlamlı bir antinosiseptif etki oluşmadı. Diğer yandan bu ilaçların mirtazapin (15 mg/kg) ile kombinasyonu onun antinosiseptif etkisini anlamlı olarak azalttı. Sonuç: Diyabetik nöropatide, mirtazapinin belirgin bir antinosiseptif etkinlik gösterdiği ve bu etkide opioiderjik, serotonerjik ve adrenerjik sistemin rol aldığı söylenebilir.

Introduction: To evaluate the antinociceptive effect of mirtazapine and the mechanisms mediating this effect in neuropathic pain in rats with diabetes. Methods: The experiments were performed in Sprague Dawley rats using a hot-plate device. Streptozotocin (STZ) was administered to the rats after taking control measurements. Rats with a blood glucose level of 240 mg/dL or above in the blood specimen obtained from the tail vein 3 days after STZ administration were considered as being diabetic. Three weeks after STZ administration, the hot-plate test was performed. Compared with the control measurements, rats that exhibited >20% decrease in the second hot-plate test measurements were considered to have developed neuropathy. Drugs [mirtazapine, naloxone (opioidergic antagonist), metergoline (serotonergic antagonist), and BRL44408 (adrenergic antagonist)] and drug combinations were administered to those rats that developed neuropathy. After administrating the drugs or drug combinations, the third hot-plate test was performed. Results: Mirtazapine at doses of 10 and 15 mg/kg exhibited a significant antinociceptive effect. Naloxone, metergoline, or BRL44408 alone did not cause an antinociceptive effect. However, combinations of these drugs with mirtazapine (15 mg/kg) significantly decreased the antinociceptive effect of mirtazapine. Conclusion: It is suggested that mirtazapine has a significant antinociceptive effect in diabetic neuropathy and that opioidergic, serotonergic, and adrenergic systems have roles to play in this effect.