Bu makalenin amacı sosyal temsillerin argüman analizi yoluyla tespit edilmesine dayanan bir yöntemin ana hatlarını çizmektir. Bunun için önce sosyal temsiller teorisinin bazı dayanak noktaları ve kuramsal önermeleri özetlenmektedir. Bu özet temsillerin basit bir sınıflandırmasını (hegemonik, polemik ve özgürleşmiş temsiller) ve sosyal temsil çalışmalarına üç epistemolojik ve yöntemsel yaklaşımı (yapısal, genetik ve diyalojik) barındırmaktadır. Ardından söylemsel yaklaşımların ve özellikle pragma-diyalektik argüman analizinin sosyal temsillerin belirlenmesinde faydalı olabileceği bir çerçeve örnekler verilerek sunulacaktır. Sonuç kısmında farklı temsil tiplerinin sistematik, hesap verilebilir, tekrarlanabilir ve güvenilir bir şekilde belirlenip ortaya konmasını sağlayan bir yöntemin ana hatları ortaya çıkarılmaktadır.

The aim in this paper is to emphasise the potential contributions of argumentation analysis to the study of social representations. To achieve this goal, first some theoretical propositions and principles of the theory of social representations are summarized. This summary involves a typology of social representations (hegemonic, polemical, emancipated representations), as well as the three approaches to the study of representations (structural, genetic and dialogical). After setting forth some points of convergence between the dialogical approach and argumentation theory, a framework which pragma-dialectical argumentation analysis can contribute to the identification of social representations is presented. The concluding section describes some of the basic assumptions of an argumentative method through which different types of representations can be systematically, accountably, repeatably and reliably identified.