Bu çalışma intihar girişimi olan kriz vakalarının, intihar girişimi öyküsü olmayan kriz vakaları ve normal kontrol grubuna göre değişik özelliklerini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, depresyon ve kaygı belirtilerinin yanısıra problem çözme tutumları ve algılanan sosyal destek düzeyleri farklılıklarını da kapsamaktadır. Araştırmanın örneklemini son bir hafta içinde intihar girişiminde bulunmuş olan 83 kriz vakası (intihar grubu), akut kriz tablosu içinde bulunan ancak intihar girişimi öyküsü olmayan 64 vaka (kriz grubu) ve herhangi bir psikolojik yakınması bulunmayan 70 kişi (normal kontrol grubu) olmak üzere toplam 227 katılımcı oluşturmaktadır. Yaş değişkeni kontrol edilerek yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, beklendiği gibi depresyon belirtileri bakımından intihar girişimi olan kriz vakalarının şikayetleri diğer iki gruptan, intihar girişimi olmayan kriz vakalarının şikayetleri de kontrol grubundan daha fazladır. Anksiyete belirtileri ve algılanan sosyal destek bakımından ise intihar girişimi vakaları ile intihar girişimi olmayan kriz vakaları arasında istatistiksel düzeyde anlamlı bir fark görülmezken; her iki grup da kontrol grubundan daha fazla anksiyete belirtisi göstermiş ve daha az sosyal destek algılamıştır. Problem çözme tutumları bakımından ise intihar girişimi olmayan kriz vakaları kontrol grubundan ayrışmazken; her iki grubun da intihar girişimi olan vakalara kıyasla daha fazla problem çözme becerilerine sahip oldukları izlenmektedir. Son olarak, intihar girişimi olan vakalar ile yapılan hiyerarşik regresyon analizine göre, yüksek anksiyete belirtileri, aileden gelen sosyal destek algısının düşük olması ve problem çözme yaklaşımlarından aceleci yaklaşımın kullanılma sıklığı intihar girişimi için önemli risk faktörleri olarak ortaya çıkmaktadır. Tüm bu bulgular literatür bilgilerinin ışığında tartışılmıştır.

This study aimed at examining varying features of crisis cases who have suicide attempts as compared to those crisis cases with no suicide history and also with normal controls. This comparison was established not only on the bases of depression and anxiety symptoms but also on problem solving skills and perceived social support. The sample of the study was composed of 227 participants; 83 of whom were crisis patients who have attempted suicide within last week (suicidal group), 64 were patients suffering from acute crises but had no suicide history (crisis group), and 70 those having no psychological problems of any kind (normal control group). Based on the variance analyses where age was a control variable, as expected suicidal cases had significantly more depressive symptoms than the other two groups. Furthermore, non-suicidal crises cases reported more depressive symptoms than the normal controls. Regarding anxiety symptoms and perceived social support there were no significant differences between suicidal and non-suicidal crises cases. However both crisis groups suffered more from anxiety symptoms and perceived less social support as compared to normal controls. On the basis of the problem solving skills, crises cases with no suicidal history did not significantly differ from normal control group. Where as both of these groups as compared to crisis cases with suicidal history, revealed better problem solving skills. Finally, according to the regression analysis carried out for suicidal cases, high anxiety symptoms, low level of perceived social support from family, and among problem solving styles relying on ?impulsive style? emerged as important risk factors for suicide. These findings were discussed in relation to relevant literature.