Bu araştırmada, lise ve üniversite öğrencileri ve yeme bozukluğu tanısı almış olan hastalarda kişilerarası şemalar, bağlanma stilleri, kişilerarası ilişki tarzları ve öfke arasındaki ilişkiler araştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini, yeme bozukluğu tanısı almış olan hastalar (59) ile üniversite (477) ve lise (521) öğrencileri (14-27 yaş arası) oluşturmaktadır. Lise ve üniversite öğrencileri Yeme Tutum Testinden aldıkları puanlara göre YTT düşük ve YTT yüksek olmak üzere iki grupta sınıflandırılmıştır. Araştırmada yeme tutumu, Yeme Tutum Testi ile; bağlanma boyutları, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri ile; kişilerarası şemalar, Kişilerarası Şemalar Ölçeği ile; kişilerarası ilişki tarzları, Kişilerarası İlişkiler Ölçeği ile ve öfke yaşantıları da Çok Boyutlu Öfke Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Yapılan analizlerin sonucunda, hasta grubunun YTT yüksek gruba oranla daha fazla işlevsel olmayan kişilerarası şema gösterdikleri ve daha fazla öfke toplam puanına sahip oldukları bulunmuştur. Yeme bozukluğu alt tipleri karşılaştırıldığında, gruplar arasında anlamlılık düzeyinde farkların olduğu görülmektedir. Tüm sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde, bulgular işlevsel olmayan kişilerarası şemalar ve öfkenin patolojik yeme örüntüsü ile ilişkili olabileceği şeklinde yorumlanmıştır.

In this study, the relationship between interpersonal schemas, attachment styles, interpersonal communication styles and anger were investigated with a group of high school (521) and university (477) students and those with eating disorders (59). Age of sample ranged between 14 and 27. High school and university students were classified as “those without eating attitude problems” and “those with eating attitude problems” according to scores obtained from Eating Attitude Test. Eating attitudes, attachment styles, interpersonal schemas, interpersonal communication styles and anger were evaluated by “The Eating Attitude Test”, “Experiences in Close Relationships Inventory”, “Interpersonal Schemas Questionnaire”, “Interpersonal Communication Styles Scale”, and “Multidimensional Anger Questionnaire”, respectively. Statistical analyses revealed that the patients group showed more dysfunctional interpersonal schemas and had higher total anger scores than the YTT high group. In comparison of eating disorder subtypes, statistically signi? cant differences were observed between the groups. When all the findings were evaluated it was concluded that the dysfunctional interpersonal schemas and anger are in correlation with pathologic eating patterns.