Bilgi çalışanları, günümüz kurumlarının artan rekabet, teknolojik gelişmeler ve globalleşme karşısında büyüme, rekabet edebilme ve lider konumuna yükselmelerinde rol oynayan önemli kaynaklarından biridir. Kuruluşlarına önemli rekabet avantajı sağlayan bu nitelikli grubun pek çok iş seçeneği bulunmaktadır. Dolayısıyla, bu kişilerin performanslarını ve kurumda kalma isteklerini artırmak için liderlerine, işlerine ve örgütlerine bağlılıklarının artırılması günümüz örgütleri için önemli bir konu haline gelmiştir. Buradan hareketle, bu çalışmada bilgi ça- lışanlarının örgütlerine, liderlerine ve işlerine bağlılıklarının artırılmasında adalet (işlemsel ve etkileşimsel) ve güçlendirme algılarının rolleri araştırılmıştır. Çalışmada önerilen kavramsal model ARGE projelerinde görev alan 445 bilgi çalışanı üzerinde test edilmiştir. Yapısal Eşitlik Modeli analizleri sonucunda, işlemsel adaletin örgüte bağlılık ile, etkileşimsel adaletin lidere bağlılık ile ve güçlendirme algısının ise tüm bağlılık odakları ile olumlu ilişkiler gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca, bu çalışan gurubunun, örgütlerinden ve işlerinden daha çok liderlerine bağlılık gösterdikleri bulunmuştur. Bulgular kuramsal önemi ve pratik uygulamaları açısından tartışılmaktadır.

Knowledge workers are one of the most critical resources for today’s organizations which operate in an environ- ment of increasing competition, technological advances and globalization. Being a critical source of competitive advantage to organizations, these workers have many alternatives in the market. Hence, it is of utmost importance for organizations to increase their commitment to their leaders, occupations and organizations so as to increase their performance and intentions to stay. Thus, the present study investigated the roles of perceived justice (procedural and interactional) and empowerment in knowledge workers’ commitment to their organizations, leaders and occupations. The proposed conceptual model was tested on 445 knowledge workers working in research and development projects. Analyses with Structural Equation Modeling showed that procedural and interactional justice had signi? cant associations with organizational and supervisory commitment, respectively and perceived empowerment with all commitment foci, namely organizational, supervisory and occupational commitment. Moreover, this group of workers has been found to be more committed to their leaders than to their organizations and occupations. The ? ndings are discussed along with some theoretical and practical implications.