Çalışanların çevreleriyle uyum içinde olduklarına inanmaları iş doyumu, örgüte bağlılık, performans, işten ayrılma gibi işle ilgili özelliklerle ilişkilidir. Birey-çevre uyumu çalışmaları uzun yıllardır literatürde önemli bir yer tutmasına rağmen, çalışanların iyi oluş halleriyle ilişkisi çok fazla ilgi çeken bir konu olmamıştır. Bu çalışmada iyi oluş halinin önemli bir göstergesi kabul edilen yaşam doyumu, birey-örgüt uyumu ve işten ayrılma niyetiyle ilişkisi açısından incelenmiştir. Araştırmaya % 48’i kadın ve % 52’si erkek olmak üzere 283 çalışan katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 30.9’dur. Sözü edilen değişkenler arasındaki ilişkileri incelemek amacıyla oluşturulan model ve alternatif modeller yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir. Analiz sonuçları birey-örgüt uyumunun yaşam doyumu ve işyerinden ayrılma niyetiyle ilişkili olduğunu ve yaşam doyumunun da işyerinden ayrılma niyetiyle ilişkili olduğunu öneren modelin en iyi uyum sağlayan model olduğunu göstermiştir. Buna göre çalışan bireylerin, çalıştıkları örgütlerle aralarında bir uyum olduğunu düşünmeleri iş doyumu ya da işten ayrılma niyeti gibi tutumlarının yanı sıra genel yaşam doyumları hakkındaki düşünceleriyle de ilişkilidir. Bu çalışma ile daha önce birey-çevre uyumu araştırmalarında ele alınmayan yaşam doyumu kavramının önemi vurgulanmış ve sonuçlar ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır.

Belif about having fit with one’s environment at the workplace is related to variables such as job satisfaction, organizational commitment, performance and turnover. Although person-environment fit has been studies in organizational studies for decades, its relation to employee well being has not been attracted much attention. In this study one of the important indicators of well being “life satisfaction” has been evaluated with its relation to person-organization fit and turnover intentions. Participants were 283 employees whom 48 % were female and 52 % were male. Mean age of the participants was 30.9. The proposed model and the alternative models including three indicated variables have been tested by using structural equation modeling. Results showed that the model in which person-organization fit is related to life satisfaction and turnover intentions, and life satisfaction is related to turnover intentions was given the best fit to the data. According to this, perceptions about fit with the organization was not only related to attitudes of the employees’ such as job satisfaction or turnover intentions, but also it was significantly related to employees’ general belief about their life satisfaction. This study highlighted the importance of life satisfaction which has not been examined in the previous studies of person-environment fit and the results were discussed by using relevant literature.