Bu çalışmanın temel amacı, evli bireylerde olumlu yanılsamalar ile ilişki bağlanımı ve yüklemeler arasındaki ilişkileri incelemektir. Demografi k Bilgi Formu, Olumlu Çarpıtma Ölçeği, İlişkide Yükleme Ölçeği ve İlişki İstikrarı Ölçeği 347 evli bireye uygulanmıştır. Sonuçlar, ilişki doyumunun evlilikle ilgili olumlu yanılsamayı olumlu yönde yordayan en güçlü değişken olduğunu göstermiştir. Çocuk sayısı, seçeneklerin niteliği, güdü ve suçlama değişkenleri ise evlilikte olumlu yanılsamayı olumsuz yönde yordamaktadır. Erkekler kadınlara göre daha fazla idealeştirilmiş çarpıtma yaptıklarını bildirmişlerdir. Ayrıca, eğitim düzeyi yüksek olan bireylerin, düşük düzeyli eğitimi olanlara göre ilişki doyumu, idealleştirilmiş çarpıtma ve evliliğe ilişkin idealler puanları daha yüksektir. Düşük düzeyli eğitimli kadınların ise, olumlu yanılsamayı en az deneyimleyen grup olduğu saptanmıştır. Son olarak, olumlu yanılsama düzeyine göre oluşturulan gruplar ilişki bağlanımı değişkenleri ve yükleme biçimleri açısından karşılaştırılmıştır. Düşük ve orta düzeyli olumlu yanılsaması olanlarla karşılaştırıldığında, yüksek olumlu yanılsama grubunun, ilişki doyumu, ilişki yatırımı ve ilişki bağlanımı puanları anlamlı olarak daha yüksektir. Buna karşılık, düşük olumlu yanılsaması olanların seçeneklerin niteliği, nedensellik ve sorumluluk puanları daha yüksektir. Sonuç olarak, evlilikle ilgili olumlu yanılsamalar ilişki bağlanımıyla güçlü bir biçimde ilişkilidir.

The main purpose of this study was to investigate the relationship between positive illusions, relationship commitment and attributions among married individuals. Demographic Information Form, Positive Illusion Scale, Relationship Attribution Measure and Relationship Stability Scale were administered to 347 married individuals. Results showed that relationship satisfaction was the best predictor variable of positive marital illusions. In contrast, number of children, quality of alternatives, motivation and blame variables were negative predictors of positive marital illusions. Males reported more idealistic distortion than females did. Participants with high education levels scored higher on marital satisfaction, idealistic distortion and marital ideals than did participants with low education levels. Females with low education levels had the lowest positive illusions. Finally, participants grouped according to their levels of positive illusions were compared in terms of relationship commitment variables and attribution styles. In comparison to individuals with low and middle positive illusions, high positive illusion group had signifi cantly higher scores on relationship satisfaction, relationship investment and relationship commitment. In contrast, individuals with low positive illusion levels had higher scores on quality of alternatives, causality and responsibility attributes. As a result, marital positive illusions are strongly related to relationship commitment.