Vajinismus ülkemizde, kadın cinsel işlev bozuklukları arasında görülen en sık klinik başvuru nedenidir. Vajinismus çoğu zaman primer özellikli bir cinsel işlev bozukluğudur. DSM5 tanı sisteminde vajinaya girme esnasında ağrı, korku, kaygı ve kasılma hissetme olarak yeniden tanımlanmış ve “ genitopelvik ağrı / içe girme bozukluğu” olarak adlandırılmıştır. Özellikle geleneksel ve tutucu toplumlarda kadın cinselliği üzerindeki baskıların, cinsel bilgi yetersizliğinin, kızlık zarına verilen abartılı önemin etiyolojide önemli olduğu bilinmektedir. Ayırıcı tanısında organik disparoni sebepleri, vulvar vestibulit sendromu, eş reddi ve eşten kaynaklı bir cinsel işlev bozukluğu değerlendirilmelidir. Tedavide cinsel eğitime, eşler arasındaki iletişim biçimlerine, vajinismusun ortaya çıkmasında ve sürdürülmesinde rol oynayan hatalı bilişlerin ve davranışların değiştirilmesine ağırlık verilmekte, kadının kontrolünde olan duyarsızlaştırma ve dilatasyon egzersizlerini içeren ev ödevlerinden yararlanılmaktadır. Himenektomi, alkol, anksiyolitik ilaçlar, antidepresanlar, kas gevşeticiler, anestetik pomadlar yaygın olarak uygulanan ancak tedavi etkinliği olmayan yöntemlerdir. Hipnoterapi, pelvik taban egzersizleri, fonksiyonel elektrik stimülasyon, biofeedback ve vajinal botulimun toxin uygulamaları yetersiz ve tartışmalı yöntemlerdir. Vajinismusun terapisinde hedef birleşmenin olması değil, her seferinde kasılma olmadan, ağrısız, kaygısız gerçekleşmesidir. Çiftin cinsel birleşmeyi mekanik bir işlem olarak görmekten öte haz verici ve doyumlu algılamasını sağlamak önemlidir.

Vaginismus as a psychological, cultural and dramatical phenomenon: Faults known to be correct Vaginismus is the most common sexual dysfunction admitted to the sexual dysfunction clinics in our country. Its usually observed as a primary sexual dysfunction and the secondary forms are rare. In DSM5 vaginismus is redefined as “genitopelvic pain/penetration disorder” with the components of pain, fear of pain or penetration and vaginal spasm. Restraintments about female sexuality in conservative and traditional cultures, lack of sexual knowledge, overidealization of virginity are considered to be important factors in etiology. In differantial diagnosis, organic causes of dyspareunia, vulvar vestibulitis syndrome, partner rejection and possible sexual dysfunctions in the partner should be evaluated. In the treatment of vaginismus, sexual education, dysfunctional sexual or nonsexual communication of the couple, dysfunctional cognitions or behaviours of the couple are important points of the therapy. On the other hand, desensitisation and dilational exercises are given under the control of the female. There are many dysfunctional treatments carried on for vaginismus. Some of them are; hymenectomy, alcohol or sedative use, antidepressants, myorelaxants or anesthetic creams. Hypnotherapy, electrical stimulations, vaginal botulinium injections are argumentative in treatment as the aim of the treatment should be more than to establish coitus. The treatment of vaginismus should embrace a satisfactory sexual life without pain or fear of pain.