Asperger Bozukluğu’nun temel özellikleri; toplumsal etkileşimlerde şiddetli derecede ve kalıcıbozulmaların olması, kişinin gerek ilgi ve etkinliklerinin gerekse davranışlarının sınırlıbir gelişim göstermesi ve tekrarlayıcı örüntüye sahip olması, tek başınalık, olağan dışılık, ben merkezcilik, empati yoksunluğu, garip ilgiler, nesnelere kendine özgü bağımlılık olarak tanımlanabilir. Bu yazıda Asperger Bozukluğu tanısıkonulan üç olguda atipik antipsikotik kullanımının etkinliği tartışılmıştır. Atipik antipsikotik tedavisi sonrasında olguların hepsinde sosyal uyumda belirgin artış gözlenmiştir. Aşırı hareketlilik, sinirlilik, irritabilite gibi özgül olmayan belirtiler yanında iletişim güçlüğü ve yaşıtlarıyla birlikte olamama gibi Asperger Bozukluğu’na spesifik belirtilerde de önemli ölçüde iyileşme ortaya çıkmıştır.

The main characteristics of Asperger’s Disorder might be defined as severe and persistent impairment in social interaction as well as development of restricted, repetitive patterns of behavior, interests and activities; loneliness, unusualness, egocentrism, deficiency of empathy, bizarre interests and specific dependence to objects. In this article we aimed to discuss the efficacy of atypical antipsychotic medication use in three cases with Asperger’s Disorder. Social adaptation increased remarkably in each of the three cases after treatment with an atypical antipsychotic drug. Specific signs of Asperger’s Disorder such as communication problems and failure to develop peer relationships appropriate to the developmental level improved clinically just as nonspecific signs such as hyperactivity, aggressiveness and irritability got better.