Nöropsikiyatri Arşivi; 2015;52(3):267-271
İlaç Aşırı Kullanımı Başağrısı ve Çocukluk Çağı Travmaları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi
E Altıntaş, BK Göksel, Ç Sarıtürk, N Taşkıntuna
Başkent Üniversitesi, Adana
Amaç: Bu araştırma ile ilaç aşırı kullanımı başağrısı olan hastalarda çocukluk çağı travmalarının ilişkisini ve sıklığını değerlendirmeyi ve çocukluk çağı travmalarının başağrısının kronik hale gelmesinde etkili olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Epidemiyolojik çalışmalar başağrısı ve çocukluk çağı kötüye kullanımı arasındaki ilişkiyi göstermektedir. Çocukluk çağı kötüye kullanımı ve başağrısı arasındaki ilişki ile ilgili bilgiler nörobiyolojik sonuçlar ışığında artmaktadır. İlaç aşırı kullanımı, migrenin kronik hale gelmesinde en önemli sorunlardandır. Fakat literatürde ilaç aşırı kullanımı başağrısı ve migrenin kronik hale gelmesinde çocukluk çağı kötüye kullanımının rolü konusunda yeterli bilgi bulunmamaktadır.
Yöntem: Yaşları 15 ile 65 arasında olan 116 başağrısı hastası çalışmaya dahil edilmiştir. kronik migren (KM), ilaç aşırı kullanımı başağrısı (İAKB) ve epizodik migren (EM) hastaları, başağrısı polikliniğine ayaktan başvuran hastalar arasından seçilmiştir. Başağrısı tipi, Uluslararası Başağrısı Derneği’nin 2004 yılında yeniden düzenlenmiş kriterlerine göre konuldu. Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇT), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) hastalara uygulandı. Psikiyatrik eştanılar, klinisyen tarafından Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı Yeniden Gözden Geçirilmiş Dördüncü Baskısı (DSM-IV) için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) ile konuldu.
Bulgular: Toplam 116 başağrısı hastası çalışmaya dahil edildi. Hastaların 64’ü İAKB, 25’İ KM ve 27’si EM’di. Çocukluk çağı travmaları, özellikle duygusal ihmal (%62), fiziksel ihmal (%44) ve duygusal kötüye kullanım (%36,2) tüm başağrısı gruplarında oldukça yüksek sıklıktaydı. Çocukluk çağı travmalarının sıklığı açısından İAKB, KM ve EM grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu. Fiziksel ihmal dışında, eğitim düzeyi, psikiyatrik eştanı ve çocukluk travmaları arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki bulunmadı.
Sonuç: Çocukluk çağı travmaları, diğer başağrıları ve migren tiplerinde olduğu gibi ilaç aşırı kullanımı başağrılarında da görülmüştür. Bununla beraber, başağrısının üç grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Evaluation of Relationship Between Childhood Maltreatment and Medication Overuse Headache
Introduction: We aimed to evaluate the prevalence and relationship between childhood maltreatment (CMT) among patients with medication overuse headache (MOH) and to investigate whether CMT is associated with medication overuse in patients having headaches or with headaches that become chronic. Epidemiological studies report a relationship between childhood abuse and headache. There is growing knowledge about the evidence that childhood maltreatment leads to neurobiological sequel. Medication overuse is the most important problem for migraine to become chronic. But in the literature, there was no information about the role of childhood abuse in MOH and for migraine to become chronic.
Methods: A total of 116 patients with headache, aged from 15 to 65 years, were included in the study. Patients having chronic migraine (CM), MOH and episodic migraine (EM) were selected out of patients presented to the headache outpatient clinic. Types of headache were determined according to the revised International Headache Society (IHS) criteria published in 2004. The Childhood Trauma Questionnaire, Beck Depression Inventory and Beck Anxiety Inventory were performed. Presence of psychiatric co-morbidities was evaluated by a clinician using Structured Clinical Interview for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, the Fourth Edition.
Results: A total of 116 patients with headache were included in the study. Of patients, 64 had MOH, 25 had CM and 27 had EM. The prevalence of CMT, particularly emotional neglect (62%), physical neglect (44%) and emotional abuse (36.2%), was determined higher in all headache groups. There was no statistically significant difference in prevalence of childhood maltreatment between MOH, CM and EM groups. No statistically significant difference was detected between educational status, psychiatric co-morbidities and childhood trauma, except for physical neglect.
Conclusion: Childhood maltreatment was observed in MOH as in other forms of migraine and headache. However, no significant difference was observed between the three groups of patients with headache.