Amaç: Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin uyumlarının. cinsiyetlerine; sınıflarına; aileleri ile birlikte, yıırtda, arkadaştan ya da tek başına bir evde kalmalarına; ailelerinin gelir düşük, orta ve yüksek olarak algılamalarına ve anne- babalarının birlikte ya da ayrı, olmalarıyla ilişkili olarak değişip değişmediği incelenmiştir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Ankara'daki üniversitelerin 35 değişik bölümünün toplam 1318 öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilere ilişkin demografik bilgiler kişisel bilgi formu, uyum düzeyleri ise Kısa Semptom Envanteri (KSE) ile saptanmıştır. Elde edilen veriler varyans analizleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre ; üniversite öğrencileri arasında kızların, yurtta kalanların, düşük gelirli ailelerden gelen öğrencilerin ve babası ilkokul mezunu olanların uyum düzeyleri daha düşük görünmektedir. Tartışma: Araştırma bulgularından elde edilen sonuçlar doğrultusunda, üniversite öğrencilerine verilebilecek geliştirici ve koruyucu psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerinin nitelikleri tartışılmıştır.

Objective: This study investigated relations between the adjustment levels of university students with their sex. the perceptions of their families' socio-economic levels and their accommodation . Method: The subjects for this study were total of 1318 university students at fS different departments of universities in Ankara. Demographic data wen’ collected through a quistionnaire prepared for this study. The adjustment levels of the subjects were assessed by Brief Symptom Inventory (BSD. The data were analyzed by use of variance analysis. Results: The results of this study showed that the adjustment levels of female student, students who stayed at the dormitory, those who come from low socio-economic level Jiunilies. and students who had primary school graduated fathers wen’ lower than the others. Conclusion: Ihe results were discussed in terms of preventative and developmental counseling ami guidance.