Amaç: Bu araştırmada depresyonun değerlendirilmesinde ve psikofarmakolojik araştırmalarda yaygın olarak kullanılan Montgomery-Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği’nin (MADÖ) Türkçe’ye uyarlanması ve geçerlik ve güvenirliğinin ortaya konması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma DSM-IV tanı ölçütlerine göre majör depresif bozukluk tanısı alan 100 hasta ile gerçekleştirildi. Hastalarla ilk görüşmeyi yapan hekim DSM-IV için yapılandırılmış SCID-I. Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ), Montgomery-Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği (MADÖ) ve Klinik Global İzlem Ölçeği’ni (KGİ) uygulanmıştır. İlk görüşmeden hemen sonra hastalara Beck Depresyon Envanteri (BDE) verilmiştir. Test-tekrar test için hastalara ilk görüşmeden 5-7gün sonra MADÖ yeniden uygulanmıştır. 40 hastanın görüşmesi hastalardan izin alınarak videoya kaydedilmiştir. Kaydedilen görüşmeler; görüşmeciler arası güvenirliği ölçmek amacı ile farklı 3 psikiyatrist tarafından izlenerek MADÖ ölçeği doldurulmuştur. Bulgular: Ölçeğin güvenirlik çalışmasında Cronbach alfa katsayısı 0.73 olarak bulunmuştur. Değerlendiriciler arası güvenirlik katsayısı tek tek maddeler için 0.82-0.95 toplam puan için ise 0.94 olarak hesaplanmıştır. Test-tekrar test korelasyonu tek tek maddeler için r=0.62-0.98, toplam puan için r=0.95 olarak bulunmuştur. Benzer ölçek geçerliği için HDDÖ ve BDE kullanılmış ve korelasyonlar sırasıyla r=0.67 ve r=0.69 olarak bulunmuştur. (p <0.01). Yapı geçerliği için varimaks rotasyonuyla yapılan faktör analizinde özdeğeri 1’i aşan 3 faktör elde edilmiştir. Bu faktörler ‘’duygudurumla ilgili belirtiler’’, ‘’bilişsel belirtiler’’ ve ‘’somatik belirtiler’’ olarak isimlendirilmiştir. Tartışma: Bu çalışma ile elde edilen bulgular Montgomery-Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği’nin Türkçe versiyonunun geçerli ve güvenilir olduğunu ve depresyonun değerlendirilmesi amacıyla kullanılabileceğini göstermiştir.

Objective: The aim of this study was to adapt the Montgomery-Asberg Depression Rating Scale, which is used in assessment of depression and psychopharmacologic researches, into Turkish and perform the reliability and validity analysis. Method: The study was carried out with 100 patients with major depressive disorder diagnosed by Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-I). Clinician-rated scales include Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-I). Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Montgomery-Asberg Depression Rating Scale (MADRS) and Clinical Global Impression Scale (CGI) were applied by the interviewer. All patients filled the BDI at first interview. For test-retest reliability MADRS was applied to patients 5-7 days after the first interview. The first interviews of 40 patients were recorded to videotapes for assessing the inter-rater reliability. Recorded interviews were watched and scored on MADRS by three other psychiatrists. Results: In reliability analysis, the Cronbach alpha coefficient was calculated 0.73. For inter-rater reliability coefficient was ranged between 0.82-0.95 for each item, and 0.94 for the total score. Test re-test reliability of the scale was between 0.62-0.98 for each item, and for total score r=0.95 was found. For concurrent validity HDRS and BDI were used, and correlations were found r=0.69 and r=0.67 respectively (p <0.01). For construct validity factor analysis with varimax rotation was performed and three factors were obtained, which eigenvalues greater than 1. These factors were related to ‘’mood’’, ‘’cognitive’’ and ‘’somatic’’ symptoms. Conclusion: It can be concluded that the Turkish version of Montgomery-Asberg Depression Rating Scale is a valid and reliable tool for the assessment of depression.