Amaç: Bu çalışma, kanser hastasına bakım veren aile bireylerinin fiziksel, sosyal, duygusal ve ekonomik etkilenimlerini ve bakım veren aile üyesinin sosyodemografik özellikleri ile bu özelliklerin bakıcı yükü ile ilişkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini, 02 Ocak 2011–02 Mart 2011 tarihleri arasında Samsun Mehmet Aydın Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Servisi’nde yatarak tedavi alan kanser hastalarına primer bakım veren 273 aile bireyi oluşturmuştur. Win Episcope 2,0 programıyla örneklem büyüklüğü minimum 160 olarak belirlenmiş, araştırma kapsamına belirlenen tarihler arasında serviste tedavi alan kanser hastalarının primer bakıcısı olan, araştırmadan dışlanmasını gerektirecek bir nedeni olmayan, araştırmaya katılmayı kabul eden tüm aile bireyleri (195 kişi) alınmıştır. Verilerin toplanmasında hastayla ilgili bilgilerinde yer aldığı soru formu ve ‘‘Zarit Bakıcı Yükü Ölçeği’’ kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan bakım verenlerin Bakım Verme Yükü Ölçeği’ne göre puan ortalaması 39.02±18.44 (14–88) olarak elde edilmiştir. Araştırma kapsamına alınan bakım verenlerin eğitim düzeyinin (p<0.01), hastaya bakım verme sürelerinin (p<0.001), hastanın cinsiyetinin (p<0.05), hastaların yardımsız tuvalete gidebilmesinin (p<0.001), idrarını (p<0.001) ve dışkısını kontrol edebilmesinin (p<0.001) bakım yükünü (bakımın ortaya çıkardığı psikolojik sıkıntı, fiziksel sağlık problemleri, ekonomik ve sosyal problemler) etkilediği bulunmuştur. Hastanın yaşı ve bakım verenin yaşı ile bakım verme yükü ölçek puanı arasındaki ilişkinin önemli olmadığı, bakım verenin cinsiyeti ve medeni durumunun bakım yükünü etkilemediği bulunmuştur (p>0.05). Sonuç: Bu konuda hemşirelerin kanserli hastalara bakım veren aile bireylerinin yaşayabileceği güçlüklere, bakım yüküne ve diğer sorunlara ilişkin farkındalık oluşturması ve onların sorunlarını göz ardı etmemesi önerilmektedir

Objectives: The purpose of the study was to investigate the physical, social, emotional, and economical affects on family members caring for cancer patients, as well as the socio-demographic characteristics of family caregivers and the relationship between these factors and caregiver burden. Methods: The study population included 273 family members who were primary caregivers of cancer patients receiving inpatient treatment at Samsun Mehmet Aydin Training and Research Hospital, Radiation Oncology Service between 2 January 2011 and 2 March 2011. Minimum sample size was calculated by using Win Episcope 2.0 software (n=160). Primary caregivers of cancer patients receiving treatment in radiation oncology service between the dates specified above, caregivers who did not meet any exclusion criteria, and caregivers who volunteered to participate (n=195) were included in the study. A questionnaire including information about the patients and Zarit Caregiver Burden Scale were used to obtain data. Results: The mean Zarit Caregiver Burden Scale score of caregivers in the study was 39.02±18.44 (14–88). Education level of the caregivers participated in the study (p<0.01), duration of caregiving (p<0.001), patient’s gender (p<0.05), unassisted use of the bathroom (p<0.001), and control of excreta (p<0.001) were shown to influence caregiving burden (psychological distress, physical health problems, economic problems, and social problems). Study results also revealed that the relationship between patient and caregiver age and caregiving burden is not significant, nor did caregiver gender and marital status influence caregiving burden (p>0.05). Conclusion: It is recommended that nurses bring awareness to family members of cancer patients regarding the difficulties they may experience; furthermore, nurses themselves should be conscious of their own caregiver burden