Klinik Psikiyatri Dergisi; 2014;17(1):18-27
Malatya İlinde 2005 Yılında İntihar Girişiminde Bulunan Bireylerde Klinik ve Sosyodemografik Özellikler
HD Yalvaç, B Kaya, S Ünal
Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara
Amaç: Bu araştırmada Malatya ilinde, 2005 yılında intihar girişimiyle başvuran olguların bazı sosyodemografik değişkenler açısından değerlendirilmesi ve bazı risk etkenlerinin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın evreni Ocak - Mayıs 2005 tarihleri arasında Turgut Özal Tıp Merkezi Acil Servisi veya diğer servislere intihar girişimiyle başvuran, ayaktan ya da yatırılarak izlenen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 50 olgudan oluşmuştur. Psikotik bulguları olan, deliryum tablosunda olan hastalar çalışmaya alınmamıştır. Veri toplama aşamasında, psikiyatrik görüşme yapıldıktan sonra, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve sosyodemografik veri formu uygulanmıştır. Bulgular: Olguların %64'ünü kadın, %36'sını erkek bireyler oluşturmaktaydı. Kadın olguların yaş ortalaması 25.9±7.6, erkeklerin 32.3±13.7 idi. Çalışmamızda intihar girişimi evli kadınlarda (%59.4) ve bekâr erkeklerde (%55.6) daha sık görülmüştür. Bekârlarda ruhsal hastalık daha erken yaşlarda (p=0.001), dul ve boşanmış olanlarda ise daha geç yaşlarda (p=0.025) başlamıştır. Olguların %36'sı uyum bozukluğu, %32'si depresyon tanısı alırken sadece %20'si herhangi bir tanı almamıştır. Olguların %32'sinin öyküsünde intihar girişimi mevcuttu. %90'ı şiddet içermeyen yöntemlerle intihar girişiminde bulunmuştu. Olguların %54'ünün intihar girişiminden üç ay öncesinde psikososyal stresörleri mevcuttu ve bunların büyük çoğunluğunu ailesel sorunlar oluşturmaktaydı. Sonuç: Çalışmamız; intihar girişimlerini önleme açısından psikiyatrik bozuklukların tedavi edilmesi, intihar girişimi ile ilişkili klinik ve sosyodemografik özelliklerin dikkate alınması gerekliliğini ortaya koymuştur.
Socio-Demographic Characteristics of Suicidal Individuals
Objective: The aim of this study was to investigate the
risk factors and determine the socio demographic variables
of patients who attempted suicide in Malatya, in
2005. Method: The sample group of this research consisted
of 50 patients who attended to the Emergency
Department or other medical departments of Turgut
Özal Medical Center with suicide attempt between
January and April 2005 and were followed up either in
or outpatient setting, and agreed to participate in the
study. Patients who had psychotic symptoms and delirium
were in the exclusion criteria. The socio-demographical
data sheet, Beck Depression Inventory (BDI), Beck
Anxiety Inventory (BAI), Beck Hopelessness Scale (BHS)
were applied following the clinical interview. Results: Of
all patients, 64% were female. The mean ages of women
and men were 25.9 ± 7.6 and 32.3 ± 13.7, respectively.
In our study, suicide attempts were more common
among married women (59.4%) and single men (55.6%).
Mental disorders had started at an earlier age in singles
(p=0.001), and at a later age in widows and divorced
(p=0.025). While 36% of the patients were diagnosed as
adjustment disorder, 32% was diagnosed as depression
and only 20% did not receive any specific diagnosis. A
history of suicide attempts was determined in 32% of
the cases and 90% of our patients had suicide attempts
with non-violent methods. Psychosocial stressors were
present in 54 % of patients three months prior to the suicide
attempt and the majority of these were family problems.
Conclusion: It is essential to recognize some clinic
and socio-demographic characteristics related to suicide
attempts and psychiatric disorders have to be treated in
order to prevent suicide attempts.