Nöropsikiyatri Arşivi; 2002;39(2-4):113-118
Şizofreni hastalarında bütüncül yaklaşımlı grup tedavisinin yaşam kalitesine etkisi: Bir yıllık uygulama sonuçları
A Üçok, H Atlı, Z Çetinkaya, PE Kandemir
İstanbul Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Araştırmanın amacı şizofreni hastaları için ayaktan uygulanan bir yıllık bütüncül yaklaşımlı grup psikoterapisinin yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemektir.
Yöntem: Hastalar bir yıl süreyle haftada bir kez bütüncül yaklaşımlı grup tedavisine devam ettiler. Bu gruplarda sözel ve sözel olmayan iletişim becerileri, konuşma becerileri ve sosyal problem çözme modülleri kullanıldı. Grup öncesi klinik durum Kısa Psikiyatrik Değerlendirme Ölçeği’yle (KPDÖ), yaşam kalitesi ise Şizofreni Hastaları için Yaşam Nitelikleri Ölçeği’yle (ŞHYNÖ) belirlendi. Bir yıllık tedavinin sonunda aynı ölçekler yinelendi.
Bulgular: Bir yıllık grup uygulamasını tamamlayan 10 hastada ŞHYNÖ toplam puanının yanı sıra kişiler arası ilişkiler, ruhsal bulgular, kişisel faaliyetler alt ölçekleri puanında anlamlı düzeyde yükselme bulundu. Mesleki rol alt ölçek puanında ise anlamlı bir fark saptanmadı. Grup öncesi ve sonrası KPDÖ puanında anlamlı bir değişiklik saptanmadı. ŞHYNÖ toplam puanında artış kadın hastalarda daha fazlayken, mesleki rol puanında artış erkek hastalarda daha yüksek bulundu. Yaşam kalitesindeki değişmeyle klinik değişkenler arasında ilişki saptanmadı.
Tartışma: Bu araştırmanın bulguları şizofreni hastalarında ayaktan grup tedavisinin hastaların yaşam kalitesine anlamlı düzeyde katkısı olduğunu göstermektedir. Bu katkı genel semptom şiddetindeki değişimden bağımsız görünmektedir. Bulgularımız psikososyal tedavilerin şizofreni tedavisinin önemli bir bileşeni olduğu görüşünü desteklemektedir.
Effects of Group Psychotherapy on Quality of Life of the Patients with Schizophrenia: Results of one [year] Treatment
Object: The aim of this study was to assess the effects of one- [year] outpatient group psychotherapy with integrative approach on quality of life of the patients with schizophrenia.
Methods: The patients have undergone integrative group psychotherapy sessions once a week during one [year]. Modules for verbal-nonverbal communication, conversation skills and social problem solving were used in these sessions. Pretreatment clinical severity of the patiens was measured by Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS), and level of quality of life was measured by Quality of Life Scale for Patients with Schizophrenia (QLS). These measures were repeated at the end of one- [year] group psychotherapy period.
Results: We found significant increases in total QLS score as well as interpersonel relations, emotional findings and personal activities subscale scores in 10 patients who completed one [year] group treatment. There was no significant difference in occupational role subscale. No difference between pre and posttreatment BPRS scores was found. There was more increase in total QLS score in women, while more increase in occupational role scores in men was found. We found no relation between difference in QLS and clinical variables.
Discussion: The findings of this study show that outpatient group psychotherapy has meaningful contributions to quality of life of the patients with schizophrenia. It seems that this contribution is independent from changes in general symptom severity. Our findings support the opinion that psychosocial treatments an important component of treatment of schizophrenia
Keywords: