Amaç: Bu çalışmada; İki Uçlu Bozukluk (İUB) hastalarında intihar girişimi öyküsü olan ve olmayan hastaların mizaç karakter özellikleri ile dürtüsellik ve işlevsellik düzeylerinin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi psikiyatri polikliniğine başvuran 101 İUB hastası ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 50 sağlıklı bireyden oluşan kontrol grubu alındı. Hasta ve kontrol grubuna DSM-IV Eksen-I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme Ölçeği (SCID-I), Mizaç ve Karakter Envanteri (MKE), Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11) uygulanırken, hasta grubuna ek olarak Hamilton Depreyon Ölçeği (HAM-D), Young-Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ), İki Uçlu Bozukluk İşlevsellik Ölçeği (İUBİÖ) uygulandı. Bulgular: Hasta ve kontrol grubu arasında sosyodemografik özellikler açısından anlamlı bir fark yoktu (p<0,05). Hasta grubun yaş ortalaması 35,69±12,10, kontrol grubunun yaş ortalaması 32,00±9,24 idi. Hasta grupta 38 (%37,62) kişinin intihar girişiminde bulunduğu saptandı. İntihar girişiminde bulunan hasta grubu ile intihar girişimi olmayan hasta grubunun sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılması sonucu; işbirliği yapma (İY), kendini yönetme (KY), kendini aşma (KA), yenilik arayışı alt grubu (YA2), zarardan kaçınma alt grubu (ZK4), ödül bağımlılığı alt grubu (ÖB2), BİÖ, BDÖ toplam skorlarında gruplar arasında anlamlı fark vardı. Tartışma: Araştırmamızda intihar girişimi olan hasta grubunun, kişilik patolojilerine yatkınlığı gösteren İY, KY skorlarının anlamlı olarak düşük bulunması İUB hastalarında kişilik bozukluklarının intihar girişimi ile ilişkili olabileceğini düşündürmüştür. Ayrıca intihar girişimi olan hasta grubunun dürtüsellik düzeylerinin daha yüksek çıkması ve iki uçlu bozukluk işlevsellik düzeylerinin daha düşük olması intihar girişiminin bu hastalarda işlevsellik düzeylerini daha bozduğunu, intiharın bu hastalarda daha dürtüsel olarak ortaya çıkmış olabileceğini göstermiştir.

Objective: In this study, we aimed to compare temperament-character features, impulsiveness and functionality levels of bipolar patients who attempted suicide and who did not. Methods: One hundred one patients admitted to Erenköy Mental Health Training and Research Hospital who were diagnosed with bipolar disorder according to DSM-IV-TR and 50 healthy age and gender-matched controls are included in this study. We applied Sociodemographical and Clinical Data Form and Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders Axis-I Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-I), Temperament and Character Inventory (TCI), Barratt Impulsiveness Scale-11 (BIS-11) to both patient and control groups; Hamilton Rating Scale for Depression (HRSD), Young Mania Rating Scale (YMRS), Bipolar Disorder Functioning Questionnaire (BDFQ) to only patient group. Results: There was not any statistically significant difference in sociodemographic features between the patient and control group (p>0.05). Mean age of the patient group was 35,69±12,10, mean age of the control group was 32,00±9,24. 38 individuals (%37,62) in the patient group were found to have one or more suicidal attempts. In the comparison between the patient group that attempted suicide and the patient group without suicidal attempt, statistically significant differences were found in cooperativeness (C), self-directedness (SD), self transcendence (ST), novelty seeking subgroup (NS2), harm avoidance subgroup (HA4), reward dependency subgroup (RD2) and total scores of BDFQ and BIS-11. Discussion: In our study, the statistically significant lower C and SD scores found in suicide attempters, which points out tendency to personality disorders, suggests that personality disorders might be associated with suicide attempts in bipolar disorder patients. In addition to this, higher impulsiveness and lower bipolar functionality scores that found in suicide attempters suggests that these suicide attempts might be more impulsive attempts and impair patients functionality.