Uyum bozukluğu geçmişten günümüze tanı kılavuzlarında yer almasına rağmen, çok az sayıda araştırmanın ilgi odağı olabilmiştir. Çoğunlukla tanı konulamayan vakalarda imdada yetişen, sınırları belirsiz bir tanı olarak kullanılmıştır. Psikiyatri pratiğinde uyum bozukluğu sık konulan bir tanıdır. Özellikle konsültasyon-liyezon psikiyatrisinde prevalansı %50'ye yaklaşmaktadır. Uyum bozukluğunun DSM-5'de (Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabının Beşinci Baskısı) ''Stres ve Travmayla İlişkili Bozukluklar'' kategorisi altında sınıflandırılması ile tanısal belirsizliğin azalacağı ve klinik çalışmaların ilgi odağı olabileceği beklentisi oluşmuştur. Güncel bilgilerin ışığında, uyum bozukluğunun tanımı, geçmişten günümüze geçirdiği aşamalar, sıklığı, farklı klinik görünümleri, ayırıcı tanısı ve sonuçları ele alınmıştır.

Although adjustment disorder has been included in the diagnostic guidelines from past to present, it has become the focus of attention in very little research. Adjustment disorder often has been used in undiagnosed cases as a diagnosis with indefinite boundaries. Adjustment disorder is a common diagnosis in psychiatric practice. Especially the prevalence of adjustment disorders in consultation-liaison psychiatry is closer to 50%. Expectancy about decrease in diagnostic uncertainty and increase in clinical trials about adjustment disorder has occurred due to the classification of adjustment disorder under the category of "Stress and trauma-related disorders" in the DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition). Definition, the periods from past to present, prevalence, different clinical manifestations, differential diagnosis and results of adjustment disorder are discussed in the light of current knowledge.