Amaç: Bu çalışmada suça karışmış ergenlerin sosyodemografi k özellikleri ve psikiyatrik tanılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’na 2008-2011 yılları arasında adli değerlendirme için başvuran 19 ergenin dosya bilgileri retrospektif olarak incelenmiştir. Sonuçlar: Olguların yaşları 13 ile 17 yaş arasında olup çoğunluğu erkek ergenler oluşturuyordu. Karıştığı iddia edilen suçun niteliği daha çok cinsel istismardı. En sık saptanan psikiyatrik hastalık Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu idi. Olgularda çoğunluğunda Mental Retardasyon olduğu saptandı. Tartışma: Ergenleri suça iten faktörler arasında psikopatoloji varlığı da önemli bir risk etmeni olabilir. Koruyucu ve önleyici ruh sağlığı hizmeti sunmak adına suça karışan çocuk ve ergenlerin adli sürecin her aşamasında rehabilitasyonları, takipleri ve ruhsal tedavilerinin gerekli olduğu düşünülmektedir.

Objective: This study aimed to evaluate psychiatric diagnoses and sociodemographic factors of adolescent delinquents. Method: Medical charts of nineteen adolescents referred to Ankara University, Department of Child and Adolescent Psychiatry for forensic evaluation between dates 2008 and 2011 were examined retrospectively. Results: The age range of cases reviewed was between 13 and 17 years and predominant gender was male. The most common alleged crime was sexual abuse. The most common psychiatric diagnosis determined was Attention Defi cit Hyperactivity Disorder. Majority of the cases had mental retardation. Discussion: Presence of psychopathology might be an important risk factor among the causes that increase the vulnerability for delinquency. Rehabilitation, follow up and psychiatric treatment of juvenile delinquents through each stage of legal processes are considered to be a requirement in terms of providing preventive and protective mental health service.