Giriş: Bu çalışmanın amacı depresyon ve anksiyete bozukluğu tanılı hastalarda Gece Yeme Sendromu (GYS) sıklığını ve klinik özelliklerini araştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya Bakırköy Ruh Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ayaktan Takip ve Tedavi Ünitesine başvuruda bulunan Majör Depresyon (MD), Yaygın Anksiyete Bozukluğu (YAB), Panik Bozukluk (PB) ve Obsesif-Kompulsif Bozukluk (OKB) tanılı 300 hasta alınmıştır. Katılımcılara yarı yapılandırılmış sosyodemografik veri formu, DSM-IV Eksen I bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme Ölçeği (SCID-I), Gece Yeme Anketi ve GYS Değerlendirme anketi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların %15,7’sinde (n=47) GYS tespit edilmiştir. Majör Depresyon tanılı hastalarda GYS sıklığı anlamlı olarak daha yüksek tespit edilmiştir (MD %22, YAB %7,8, OKB %12,5, PB %14). GYS olan kişilerde sigara kullanımı, geçmişte özkıyım girişimi varlığı, antipsikotik kullanım oranları ve beden kitle endeksi (BKE) ortalaması anlamlı olarak daha yüksek tespit edilmiştir. Bu örneklemde depresyon varlığı, BKE ortalaması yüksekliği ve sigara kullanımının GYS belirleyicileri olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar başta majör depresyon hastalarında olmakla birlikte psikiyatri kliniğine başvuran hastalarda GYS’nin sık görülebileceği yönündedir. GYS’nin psikiyatri hastalarında fark edilmesi ve tedavi planlamasında göz önünde bulundurulması, hem primer psikopatolojinin daha etkin tedavisine hem de GYS sonucu gelişebilecek kilo alımı gibi yaşam kalitesini azaltabilecek etkenlerin önlenmesine yardımcı olacaktır.

Introduction: The purpose of this study is to investigate the prevalence and the clinical features of night eating syndrome (NES) in patients with depression and anxiety disorders. Method: The study was conducted at Bakirköy State Hospital for Mental Health and Neurological Disorders. Three-hundred out-patients who had major depression (MD), panic disorders (PD), general anxiety disorders (GAD) and obsessive-compulsive disorders (OCD) participated in the study. The semi-structured socio-demographic form, the Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I), Night Eating Questionnaire, and NES Evaluation Questionnaire were implemented. Results: In our sample, the prevalence of the NES was 15.7% (n=47). NES frequency was significantly higher in the patients diagnosed with major depression (MD 22%, GAB 7.8%, OCD 12.5%, PD 14%). Smoking, presence of past suicide attempts, rates of antipsychotic drugs use, and average scores of body mass index (BMI) were significantly higher in the patients who had NES. In this sample, depression, BMI, and smoking were found to be determinants of NES. Conclusion: This study shows that NES may be frequently observed in patients admitted to psychiatric clinics, especially in those with major depression. Evaluation of NES in psychiatric patients may help the treatment of the primary psychopathology and prevent the adverse effects, like weight gain, which may reduce the quality of life.