Günümüzde Amerikan tıbbının klinik yetkinlik standartları hasta bakımına biyopsikososyal bir yaklaşımı içermektedir. Bu standart psikiyatride genellikle destekleyici-dışavurumcu (supportif-ekspressif) bilişsel psikoterapi ve bozukluğa özgü psikofarmasötiklerin karışık kullanımı anlamına gelmektedir. Bu yazıda, bu hasta bakımı modelinin kroskültürel psikiyatri bağlamındaki ögesi üzerinde odaklanılmaktadır. Çeşitli etnik kökenlerden gelen hastalarda optimal sonuçlara ulaşmaya katkıda bulunan etkenleri tartışılmaktadır. Belirli asli ögelere uyan destekleyici-dışavurumcu psikoterapinin, standardı olmayan, kültüre özgü terapilerden daha etkin, verimli ve etik olduğu tezi savunulmuştur.

Contemporary American standards for clinical competence requires a biopsychosocial approach to patient care. Meaning of this standarts is the combined use of supportive-expressive cognitive psychotherapy and disorder-specific medication together in standard psychiatric practice. This paper focuses on the cross-cultural aspects of models of patient care. Common factors affecting a positive outcome in most patients from various ethnic backgrounds are discussed. This paper argues that supportive-expressive psychotherapy which conforms to specific established rules is more ethical, effective and efficient than non-standardized, culture-specific therapies.