Amaç: Bu çalışmanın amacı, psikodrama yönelimli bir grup çalışmasının huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerde uygulanabilirliğini, psikolojik ve davranışsal sorunlarla başetme becerileri üzerine etkisini araştırmaktır.

Yöntem: Huzurevinde kalan, iletişimi bozucu etkiye sahip bedensel ve ciddi ruhsal sorunu olmayan 11 yaşlı gönüllü erkek ile çalışıldı. Araştırmada psikodrama yönelimli 18 grup çalışması yapıldı. Oturumlar haftada bir gün ve her biri 2.5-3 saat olacak şekilde düzenlendi. Onikinci oturumdan itibaren kurumda bakım veren personel grubu da sürece katıldı. Terapistler her oturum için grup gözlemlerini kaydettiler. Anksiyete ve depresyon düzeylerini değerlendirmek amacıyla Geriatrik Depresyon Ölçeği, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği kullanıldı.

Bulgular: Yaşlılarla yapılan psikodramanın kullanıldığı grup çalışmasında ısınmanın geç olması nedeniyle oyunlaştırma ileri oturumlarda gerçekleşti. Grup sürecinde üyelerin spontanlık, yaratıcılık ve empati özelliklerinin arttığı, dolayısıyla başkalarıyla iletişimin, onlara yardım etme davranışının, sorunlarla başetme becerilerinin olumlu anlamda değiştiği, duyguların ve düşüncelerin sözel ifadelerinin giderek arttığı gözlendi. Grupların bitiminde somatik ve toplam anksiyete puanları başlangıca göre belirgin düzeyde azaldı.

Sonuç: Bu çalışma, psikodramatik grup çalışmasının yaşlılarda uygulanabilirliğini, psikolojik ve davranışsal alanda iyileşmeye ve hayatın anlamını keşfetmeye yardım edebildiğini göstermiştir.

Objective: To investigate the applicability of psychodrama orientated group work among the elderly living in nursing homes, and effect of this group work on coping with psychological and behavioral problems.

Method: Eleven male volunteers were chosen for the group. None of them had any negative features on communicating with others or had somatic or serious psychological problems. Eighteen psychodrama orientated group work sessions were held. Each was 2.5 to 3 hours long and took place only once a week. The staff of the nursing home became involved in the process after the twelfth session. Therapists registered their observations at every meeting. To evaluate the anxiety-depression levels the Geriatric Depression Scale and Hamilton Anxiety Rating Scale were used.

Results: Due to a late warm up among the members in this group, dramatization took place in later sessions. During the study, an increase in the members’ spontaneity, creativity and empathy and consequently an improvement in communicating with and helping others, and coping with problems were observed. Articulation of emotions and thoughts improved gradually during the study. Somatic and total anxiety scores decreased significantly.

Conclusion: This study shows that psychodrama group work can be used with the elderly and it may be helpful for improving psychological and behavioral areas, and for discovering the meaning of life.