Giriş: Çalışmamızda intihar girişiminin geçekleşmesinde yaşamsal önemi olduğu düşünülen başa çıkma tutumlarının araştırılması ve sağlıklı gönüllüler ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: İntihar girişiminde bulunan 50 hasta ile 52 sağlıklı gönüllüye Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE-Türkçe) uygulandı. Veriler SPSS for Windows 15.0 ile değerlendirildi. Bulgular: İntihar grubunda COPE Türkçe ‘aktif başa çıkma’, ‘plan yapma’ ve ‘pozitif yeniden yorumlama ve gelişme’ puanları kontrol grubuna göre daha düşük bulundu. Buna karşın ‘geri durma’, ‘kabullenme’, ‘soruna odaklanma ve duyguları açığa vurma’, ‘davranışsal boş verme’ ve ‘alkol-madde kullanma’ tutumları ve işlevsel olmayan başa çıkma tutumları toplam puanının ise kontrol grubuna göre yüksek bulundu. Depresyonu olan hastalarda ‘pozitif yeniden yorumlama ve gelişme’ puanları daha az; buna karşın ‘alkol-madde kullanımı’ puanları yüksek bulundu. Birden fazla girişimi olan hastalar ‘aktif başa çıkma’ daha az ‘alkolmadde kullanımı’ puanları daha yüksek bulundu. Kadınlarda işlevsel olmayan ‘soruna odaklanma ve duyguları açığa vurma’ puanı erkeklere göre daha yüksek bulundu. Sonuç: İntihar girişimi olan kişiler olmayan kişilere göre işlevsel başa çıkma tutumlarını daha az; işlevsel olmayan tutumları ise daha fazla kullandıkları bildirilmiştir. Depresyonu olan kişiler stresli durumlarda ‘yeniden yorumlama ve gelişme yerine ‘alkol-madde kullanımı’ stratejisine yöneldikleri saptandı. Birden fazla intihar girişimi olan hastalar ‘aktif başa çıkma’ yöntemleri yerine ‘alkol-madde kullanımı’ yöntemini benimsemektedirler. Kadınlar ‘soruna odaklanma ve duyguları açığa vurma’ yöntemini erkeklere göre daha fazla kullanmaktadırlar. İntihar girişimlerin izlenmesi ve önlenmesinde kişinin başa çıkma tutumlarının izlenmesi ve gerektiğinde değişim için girişimlerde bulunulmasının yaşamsal önemde olabileceği düşünülmüştür

Introduction: The aim of this study was to investigate coping strategies suggested to be a determinant of suicide attempt and to compare them with coping strategies of healthy volunteers. Methods: This study was conducted on 50 patients who had suicide attempts within the past two months and 52 healthy volunteers who did not have any suicide attempt. They were evaluated with the Turkish version of COPE inventory. The results were analyzed using SPSS version 15.0 for Windows. Results: In the suicide attempt group, ‘active coping’, ‘planning’, ‘positive reinterpretation and growth’ scores were found to be lower than that in the control group. On the other hand, ‘restraint coping’, ‘acceptance’, ‘focus on and venting of emotions’, ‘behavioral disengagement’, ‘substance use’ and nonfunctional coping total points were significantly higher in the suicide attempt group. The patients with depression in the suicide group were found less of the ‘positive reinterpretation and growth’ but more of the ‘substance use’ compared to the healthy group. Subjects who attempted suicide more than once tended to ‘substance use’ rather than ‘active coping’. ‘Focus on and venting of emotions’ scores in suicide attempters were higher in women than in males. Conclusion: We observed that individuals who attempted suicide have fewer functional coping strategies and more nonfunctional coping strategies than who do not attempt suicide. It was determined that under stressful situations, individuals with depression tended to alcohol and substance abuse instead of positive reinterpretation and growth. In subjects who had recurrent suicidal attempts, alcohol and substance abuse was more common than active coping. Women were using focusing on and venting of emotions techniques much more than men. We assume that to monitor, and in case of necessity, to change the coping strategies in suicide attempters are vitally important for preventing suicide attempts.