Amaç: Bu araştırmanın amacı yaşlı hastalara bakım verme yükünün bakım veren kişilerin durumluk-sürekli kaygı düzeylerini yordayıp yordamadığının saptanmasıdır. Yöntem: İstanbul ili Zeytinburnu ilçesinde yaşayan, Zeytinburnu Belediyesi Aile Kadın Destekleme ve Engelliler Merkezi evde bakım biriminde kayıtlı olan 155 aileden gönüllü olarak araştırmaya katılan 140 aile araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Bulgular: Araştırma sonucuna göre durumluk-sürekli kaygı puanları ile zaman-bağımlılık yükü, gelişimsel yük, fiziksel yük, sosyal yük ve duygusal yük puanları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bakım verme yükünün yaşlı hastalara bakım verenlerin durumluk kaygı puanındaki toplam varyansın %62.1’ini, sürekli kaygıdaki toplam varyansın %53.2’sini açıkladığı bulunmuştur. Regresyon katsayılarının anlamlılığına ilişkin t testi sonuçları incelendiğinde, fiziksel yük ve duygusal yük alt boyutlarının durumluk-sürekli kaygı üzerinde önemli bir yordayıcı olduğu görülmüştür. Tartışma: Sonuçlar bakım verme yükünün bireylerde durumluk-sürekli kaygıyı artırdığını, bakım verme yükünün yaşlı hastalara bakım verenlerin durumluk-sürekli kaygıları üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bakım verme, bakım verenin sağlığını ve iyilik halini olumsuz etkileyebilmektedir. Sürekli olarak bakım vermekten dolayı kaynaklanan fiziksel bitkinlik ve bakım verenin sağlığının kötüleşmesi, depresyon ve anksiyetede artışa neden olabilmektedir. Bu araştırmada da bakım yükü ile durumluk-sürekli kaygı arasında, yapılmış olan araştırmalara benzer şekilde, olumlu bir ilişki bulunmuştur. Bakım verme, kaygı oluşturan bir durumdur. Bazı hastalıkların yüksek maliyetli olması nedeniyle, bireysel görüşmelerde bakım verende sosyoekonomik açıdan bir kaygı oluştuğu, anlaşılmaktadır. Benzer şekilde, çalışmaya katılan bakım veren kadınlarla yapılan görüşmelerde ortaya çıkan başka bir durum da bakım veren kadınların, bakım vermeye başlamalarından kısa bir süre sonra psikolojik destek almaya başlamaları olması, bakım yükü ile kaygı arasında olan ilişkiyi güçlendirmektedir.

Objective: The aim of the study is to determine if caregiver burden predicts the caregivers’ state-trait anxiety levels. Methods: The sample set of the study is consisted of 140 voluntary families out of 155 of whom are the members of home care unit of Zeytinburnu Municipality Family, Women and Disabled Support Center and they also live in Zeytinburnu, in Istanbul. Findings: According to the findings of the study there were positive significant correlations between trait anxiety scores and the time dependence, developmental, physical, social and emotional burden scale scores. It was seen that care giver burden explains 62.1% of total variance of state anxiety and 53.2% of trait anxiety of caregivers. Considering the t Test results related to the significance of regression coefficients, physical and emotional burden subdimensions are the most significant predictors of state-trait anxiety. Discussion: Results show that the caregiver burden increases caregivers’ state-trait anxiety and caregiver burden has an important effect on caregivers of geriatric patients’ state-trait anxiety. Caregiving can have negative effects on caregivers health and well-being. Physical fatigue and un health of the caregiver resulting from constantly caregiving can lead to an increase in depression and anxiety. The positive correlations found between care giver burden and state-trait anxiety are consistent with the previous studies. Caregiving is an important factor causes anxiety and according to the individual interviews as a result of some illnesses having excessive amount of cost, caregiver can have socio-economic based anxiety. In the similar way, another issue aroused from the interviews with caregivers participated in the study is to take psychological support soon after caregiving, strengthens the relationship between caregiver burden and anxiety.