Amaç: Bu çalışmanın amacı ilk atak manide anormal EEG sıklığını araştırmak, ardışık iyilik döneminde EEG anormalliğinin düzelip düzelmediğini ortaya koymaktır. İkinci olarak, iyilik döneminde, EEG anormalliği süren ve silinen olguları, iki uçlu bozukluğun klinik özellikleri yönünden karşılaştırmaktır. Yöntem: Bu çalışmada, ayaktan tedavi merkezimize ya da acil servisimize son bir yıl içerisinde başvuran, 18-65 yaş arası, bilgilendirilmiş onam formu birinci derece yakınları tarafından onaylanan, DSM-IV’e göre bipolar bozukluk, manik dönem olarak değerlendirilen, ilk atak 86 olgu ardışık olarak değerlendirilmiştir. Olgularda geçirilmiş depresif dönem bulundurmama, epilepsi başta olmak üzere herhangi bir nörolojik hastalığı, kafa travması ve/veya bilinç kaybı öyküsü olmama, EEG çekimi öncesi, elektroensefalografik aktiviteyi etkileyecek ilaç (antiepileptik, anksiyolitik, antidepresan ve antipsikotik) almamış olma şartları aranmıştır. Tanı görüşmeleri SCID-I (DSM-IV Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi) ile yapılmış, hastalıkla ilgili bilgiler SKIP-TURK (Duygudurum Bozuklukları Tanı ve İzlem Formu) ile kaydedilmiştir EEG çekimi dijital EEG cihazı ile 16 kanal olarak yapılmıştır. Bulgular: EEG anormalliği mani döneminde, iyilik döneminde olduğundan sıktır (p=0.022). İyilik döneminde anormal EEG bulguları süreklilik gösteren olguların tümü kadındır. EEG bozukluğu süren olgularda menarş yaşı daha küçük (p=0.032), aile öyküsü daha az sıklıktadır (p=0.008). Çocukluk çağı travması ve özkıyım girişimi öyküsü EEG bozukluğu süren olgularda daha sıktır (p=0.001 ve 0.005). İyilik döneminde anormal EEG bulguları silinen olguların %83.3’ü antiepileptikler ile tedavi edilmiştir. Sonuç: Bir kısım iki uçlu olguda anormal EEG, hastalığın başlangıcından itibaren vardır. Anormal EEG, iyilik dönemine geçen olguların yarısından çoğunda normale dönmektedir.

Objective: The aim of this study is to investigate the frequency of abnormal EEG findings in first attack mania and to determine whether EEG abnormality improves at the subsequent remission period. The secondary, to compare cases with or without abnormal EEG findings with regard to clinical characteristics of bipolar disorder in remission period. Methods: In the present study, 86 consecutive first episode mania cases between the ages of 18-65 diagnosed as Bipolar Disorder according to DSM-IV who referred to our outpatient clinic or emergency service whose informed consent form was signed by first degree relatives were evaluated. Inclusion criteria were not having previous depressive episode absence of any neurologic disorder, especially epilepsy, absence of history head trauma and/or loss of consciousness and not using any drugs which can influence electroencephalographic activity before EEG (antiepileptic, anxiolytic, antidepressant and antipsychotics) diagnostic interviews were made with SCID-I (DSM-IV Structured Clinical Interview) and information on disease was recorded with SKIP-TURK (Mood Disorder Diagnosis and Follow up Form). EEG recordings were made with digital EEG device in 16 channels. Results: EEG abnormality is more frequent in mania than remission period (p= 0.022). All cases with continuing abnormal EEG findings in remission period are women. In cases with continuing EEG abnormality, the age of menarche is smaller (p= 0.032) but family history is less frequent (p= 0.008). Childhood trauma and history of suicide attempt is more frequent in cases with persistent EEG abnormality in remission period as well (p= 0.001 and 0.005). Of the cases whose abnormal EEG findings improved in remission period, 83.3% were treated with anticonvulsants. Conclusion: In some bipolar cases, abnormal EEG is present from the onset of disease and is associated with clinical characteristics. Abnormal EEG returns to normal in half of the cases in remission period.