Canlı insan beyninin anlaşılması yüzyıllardır bilim adamlarının uğraş konusu olmuştur. Bu çalışmaların önemli bir bölümünü çeşitli fonksiyonların ve davranışların beyinde anatomik olarak lokalize edilmesi konsepti oluşturmaktadır. Fonksiyonel nörogörüntülemedeki gelişmelerle birlikte ilk defa insan beyninde oluşmakta olan aktivitelerin incelenmesi ve tomografik olarak lokalize edilmesi mümkün olmuştur. Bu teknikler özellikle nöropsikiyatrik durum çalışmaları için önem taşımaktadır. Nöropsikiyatrik araştırmaların amacı özel serebral bölgeler veya fonksiyonlar ile psikopatoloji arasındaki biyolojik bağlantının doğasını araştırmaktır. Yapısal görüntüleme teknikleri, patolojisi iyi tanımlanmış nörolojik hastalıkların açıklanmasında büyük değere sahiptir. Fakat, bu teknikler psikopatolojik durumların temellerinin açıklanmasında kullanılamamaktadırlar. Oysa psikopatolojik bozukluklar yapısal bozukluklardan ziyade fonksiyon bozukluğu olarak tanımlanabileceği için serebral fonksiyonların görüntülenmesi yapısal görüntülemeye oranla daha fazla önem taşımaktadır.