Amaç: Bu çalışmanın amacı distimik bozukluk ve majör depresyon hastalarında mizaç özellikleri ve kimlik örüntülerini belirlemektir. Yöntem: Adnan Menderes Üniversitesi Psikiyatri Anabilim Dalı’nda tedavi gören hastalardan DSM-IV Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I), Kimlik Duygusu Değerlendirme Aracı (KDDA), TEMPS-A affektif mizaç ölçeği ile bilgi toplandı. Bulgular: Çalışmamızda KDDA puan ortalamaları açısından gruplar arasında bir fark olmadığı belirlenmiştir. Ancak, distimi grubu erken ve geç başlangıçlı olarak bölündüğünde KDDA puan ortalamalarında büyük fark olduğu görülmüştür. Mizaç açısından en düşük depresif-anksiyöz mizaç puanları epizodik major depresyon grubunda, en yüksek puanlar erken başlangıçlı distimi grubunda gözlenmiştir. Geç başlangıçlı distimi grubunun depresif-anksiyöz mizaç puanları, erken başlangıçlı distimi ve kronik major depresyon grubundan düşüktür. En yüksek siklotimik mizaç puanları erken başlangıçlı distimi ve kronik major depresyon grubunda gözlenirken en düşük puanlar geç başlangıçlı distimi grubunda gözlenmiştir. Benzer durum sinirli (irritabl) mizaç için de geçerlidir. Bu sonuçlar, erken başlangıçlı distimi hastalarının mizaç profillerinin geç başlangıçlı distimi hastalarından çok kronik major depresyon hastalarıyla benzerlik gösterdiğini düşündürmektedir. Sonuç: Kronik majör depresyon ve distimi mizaç ve kimlik özellikleri açısından benzer özellikler göstermektedir. Ancak erken başlangıçlı distimide, geç başlangıçlı distimiye göre kimlik gelişiminde aksamalar ve hipertimik mizaç dışındaki mizaç özelliklerinde belirgin farklar görülmektedir. Bu nedenle, kronik depresyonun DSM-V’te iki alt kategoriye ayrılmasının uygun olacağı düşünülmüştür

Objective: The present study aims to investigate the identity problems and affective temperaments in dysthymia and major depression. Methods: Each participant was assessed clinically by SCID-I and SCID-II interviews, Hamilton Depression Scale, DSM-V criteria for personality functioning, and a series of self-report inventories for affective temperament (TEMPS-A) and identity confusion (IFAIC). Results: In this study, we didn’t found significant difference among IFAIC scores of the depressive groups. However, there is big difference between the early and late onset dysthymia. Depressive-anxious temperament score is lowest in episodic major depression and highest in early onset dysthymia. Depressive-anxious temperament score of late onset dysthymia is lower than the scores of early onset dysthymia and chronic major depression. Similar result is also eligible for irritable temperament. According to these results, temperament profiles of early onset dysthymia are much more similar to chronic major depressive patients other than late onset dysthymia. Conclusion: Chronic major depression and dysthymia show similar temperament and identity characteristics. However, there are significant differences in identity development and temperaments other than hyperthymic temperament between early onset dysthymia and late onset dysthymia. Because of that, division of chronic depression in to two subcategories will be helpful.