Psikoloji Çalışmaları; 2011;31():61-98
Postmodern Bilgelik: Yeni Çağ Söyleminde Kişisel Gelişim ve 'Ruhsal Alıştırmalar'
KO Paker
Ege Üniversitesi, İzmir
Yeniçağ söylemi, bireyselleşme vedünyevileşme süreçlerine bağlı gelişmiş,karmaşık, çeşitli düşünce ve inançların melezve bütünleşik bir versiyonu olarak postmodernbir varoluş felsefesi ortaya koyar. Yaşamve varoluş hakkında tutarlı bir bilgi veaçıklama alanı sunar ve bir inanç öznesi inşaeder. Bu çalışmada yeniçağ takipçilerininokuru ve yazarı olduğu İndigo adlı internetdergisinde yayınlanan 29 yazı analiz edilerek,yeniçağ söyleminin 5 temel yorum repertuarıçıkarsanmıştır: (a) “dünyaya gelme nedenive yaşam misyonu olarak tekâmül”; (b) “birbilinç ve benlik sıçraması olarak tekâmül”; (c)“kendi içine dönmüş, daimi farkındalık içindedünyevi benlik”; (d) “tekâmül aracı olarakbeden ve bedenin ruhsallığı”; (e) “bir çalışmaalanı olarak tekâmül ve ruhsal alıştırmalar”.Yorum repertuarlarının her biri, daha genişölçekte, “varoluşun tekâmülü” ve “bütünün,sonsuz varlığın tamamlayıcı bir parçası olarakinsan” şeklinde adlandırılabilecek, kişininkendi ilerlemesi için ne, neden ve nasıl çalışmayapabilir konusunda açıklamalar sunan iki söylemkaynağı ile bağlantılıdır. Çalışmada yorumrepertuarları üzerinden analiz edilen yeniçağsöylemi psiko-sosyal ve kültürel bağlamda elealınmış ve tartışılmıştır.
Postmodern Wisdom: Personal Growth and ‘Spiritual Exercises’ inNew Age Discourse
New age discourse put forwards a postmodern
philosophy of being as a hybrid and
integrated version of various complex thoughts
and beliefs that its genesis lay in the processes
of individualization and secularization. It presents
a consistent knowledge and explanatory
domain about life and existence. Therefore,
it constructs a subject in context of a specific
mode of a belief. In the internet journal named
“Indigo”, there were 29 essays published,
the authors and readers of which, are mostly
among new age followers who were analyzed
and 5 interpretative repertories of new age
discourse were extracted. These are (a) “evaluation
as the reason for coming to the world
and the mission of living”; (b) “evaluation as
a jumping of the consciousness”; (c) “secular
self focused on inner life with a permanent
awareness of himself/herself”; (d) “body as the
mediator of evaluation and her spirituality”;
(e) “evaluation as a subject to work for and
spiritual exercises”. All of them are linked to
the broader discursive resources of “evaluation
of the being” and “human as the integral of
the wholeness, the eternal existence” that were
drawn on by the texts to give explanations of
what, why and how one can do for his/her own
improvement. New age discourse along with the
interpretative repertoires were examined and
discussed by considering its psycho-social and
cultural context.