Uyku örüntüsü, "normal" yaşlanmayla birlikte değişikliğe uğrar. Yaş ilerledikçe nörolojik, psikiyatrik ve diğer sistemlere ait hastalıkların prevalansı ve buna bağlı olarak kullanılan ilaç miktarı da artmaktadır. Bu hastalıkların ve ilaçların, uyku örüntüsünde yaratacağı değişiklikleri de hesaba katmak gerekir. Üstelik sağlıklı görünen kişilerde bile henüz farkedilememiş ya da tanısı konmamış, bazen otopside ortaya çıkarılabilen nörolojik (sessiz serebral infarktlar, başlangıç evresindeki Parkinson, demans gibi nörodejeneratif hastalıklar vb.) veya diğer sistemik hastalıklar bulunabilir. Gözlenen uyku değişiklikleri bu hastalıkların subklinik belirtisi olabilir. Yaşlılarda uzun süreli çalışmaların güç ve sayılarının yetersiz olması yüzünden, bu olasılığın tamamen dışlanabilmesi güçtür. Ancak "sağlıklı" yaşlılar üzerinde yapılan çalışmalar, yaşlı popülasyonda ortak "fizyolojik" uyku değişikliklerinin ortaya çıktığını göstermektedir