Türk Psikiyatri Dergisi; 2011;22(4):230-238
Bipolar Bozuklukta İçgörü İle Klinik Özelliklerin İlişkisi
O Güçlü, O Karaca, B Yıldırım, MM Özköse, M Erkıran
Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul
Amaç: Bu çalışmanın amacı; bipolar bozuklukta içgörü bileşenlerinin klinik özelliklerle ilişkisinin araştırılmasıdır.
Yöntem: Çalışmaya DSM-IV tanı ölçütlerine göre bipolar bozukluk (manik ve karma atak) tanısı ile yatarak tedavi görmekte olan 104 hasta alındı. Hastalar; akut alevlenme döneminde ve remisyonda (hastaneden çıkış öncesinde) Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ), Montgomery-Asberg Depresyon Değerlendirme Ölçeği (MADÖ), Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği (PANSS), Akıl Hastalığına İçgörüsüzlük Ölçeği (AHİÖ), sosyodemografik ve klinik özellikleri içeren yapılandırılmış soru formu ile değerlendirildi.
Bulgular: İyileşme döneminde, elliyedi hastada (% 54,8) hastalıklarına yönelik içgörü tam iken, ondördünde (% 13,5) içgörü yoktu. İlaç tedavisinin etkilerine yönelik içgörüsü olmayanların oranı % 6,7 idi. Hastalığın sosyal sonuçlarına yönelik içgörüsü olmayanların oranı % 27,9 idi. Psikotik belirtili hastalarda ilaç etkilerinin farkında olma düzeyi anlamlı oranda düşük bulunurken, manik atağın şiddeti ile sanrıya yönelik içgörü eksikliğinin ilişkili olduğu bulunmuştur. Yatış sayısı, atak sayısı ve ilk atak tipi ile içgörü bileşenleri arasında ilişki saptanmamıştır.
Sonuç: Bipolar bozuklukta içgörü eksikliği nadir değildir. İçgörü değerlendirilirken hastalığın ve tedavinin değişik bileşenlerine karşı farkındalık sorgulanmalıdır. Psikotik belirtiler özellikle sanrı varlığı içgörü eksikliğinin önemli yordayıcıları olarak değerlendirilebilir.
The Relationship Between Insight and Clinical Features in Bipolar Disorder
Objective: The aim of this study is to examine the relationship between insight dimensions and clinical features in bipolar disorder.
Method: One hundred and four inpatients with bipolar disorder( manic or mixed episodes) diagnosed according to DSM-IV criteria participated in the study. Patients were evaluated both during an acute episode and in remission, prior their discharge from the hospital by the Young Mania Rating Scale (YMRS), Montgomery-Asberg Depression Rating Scale (MADRS), Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), The Scale of Unawareness of Mental Disorders (SUMD), and a questionnaire regarding demographic and clinical characteristics.
Results: In remission, 57 patients (54.8%) had insight of their illness while 14 (13.5%)did not have insight. Besides %6.7 of patients did not have the Insight into the effects of medication. We also found that 27.9% of patients were unaware of the social consequences of their illness. Patients with psychotic symptoms had a significantly low level of awareness to the effects of their medication as well as the severeness of their manic episode. We found an unawareness of delusion in these patients. In terms of all SUMD items, female patients had significantly poorer insight compared to men. No correlation was found between the number of hospitalizations, the number of episodes or the first episode type and insight dimensions.
Conclusion: Lack of insight in bipolar disorder is not rare. The assesment of insight addresses different components of the illness and the treatment awareness. The severity of illness, aggressive impulse control difficulties, psychotic symptoms especially the presence of delusions, female sex may be important predictors of impaired insight.