Amaç: Bu çalışmada Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi polikliniğine adli rapor istemiyle başvuran çocuk ve ergenlerin demografik ve klinik özellikleri ile psikiyatrik tanılarının saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi polikliniğine 01.05.2007- 01.05.2012 tarihleri arasında adli rapor istemiyle gönderilen çocuk ve ergenler; yaş, cinsiyet, istismar tipi ve sıklığı, istismarcı niteliği, ilk cinsel istismara mâruz kalınan yaş, ailenin istismara yaklaşımı ile ailenin istismara mâruz kalmış çocuğuna yaklaşımı, DSM-IV-TR tanı sınıflamasına göre konular psikiyatrik tanılar açısından retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Vak’aların çoğunluğunu kızlar (%78.7) oluşturmaktadır. En sık saptanan cinsel istismar tipi cinsel penetrasyondur (%47.5). Vak’aların %55’i ilk kez 12-16 yaş aralığında cinsel istismara mâruz kalmışlardır. Vak’aların çoğunluğu (%63.7) bir kez cinsel istismara uğramıştır. En sık saptanan cinsel istismarcı tipi akraba dışı tanıdıklardır (%66.3). Vak’aların %27.5’in de aktif psikopatoloji saptanmazken en sık saptanan psikiyatrik tanı travma sonrası stres bozukluğudur (%32.5). Ailelerin çoğunluğunun (%91.3) istismara uğrayan çocuklarına karşı destekleyici-koruyucu yaklaşım sergiledikleri saptanmıştır. Sonuç: Çocuk ve ergenlerde cinsel istismarın gerek istismar döneminde gerek yetişkinlik döneminde psikiyatrik hastalıklara neden olabileceğinden dolayı çok önemli bir halk sağlığı problemi olduğu unutulmamalı, vak’aların tedavi ve rehabilitasyonuna önem verilmelidir.

Objective: The aim of the present study is to determine the demographic and clinical characteristics as well as psychiatric diagnoses of children and adolescents who applied to Süleyman Demirel University Medical Faculty Child Psychiatry polyclinic in order to get a judicial report. Method: In children and adolescents sent to Süleyman Demirel University Medical Faculty Child Psychiatry polyclinic between 05/01//2007-05/01/2012 in order to get a judicial report; in terms of age, gender, type and frequency of abuse, abuser features, the age when the abuse started, the family’s approach towards the abuse and the family’s approach towards their victim child, psychiatric diagnoses as per the diagnosis classification of DSM-IV-TR were examined retrospectively.Findings: The majority of the cases were females (78.7%). The most frequent sexual abuse type was sexual penetration (47.5%). 55% of the cases were subjected to sexual abuse at the ages of 12 -16. Most of the cases (63.7%) were subjected to sexual abuse once. The most frequent sexual abuser type was non-relative acquaintances (66.3%). While active psychopathology has not been observed in 27.5 % of the cases, the most frequently observed psychiatric diagnosis is post-traumatic stress disorder (32.5 %). It was observed that most of the families (91.3 %) had a supportive-protective approach towards their victim children. Conclusion: It should never be forgotten that sexual abuse is a very important public health problem because sexual abuse in children and adolescents can cause psychiatric disorders both during the period of sexual abuse and during adulthood. Great significance should be given to the treatment and rehabilitation of the cases.