Anksiyete bozuklukları yeni tedavi ve bireye özel izlem stratejilerinin geliştirilmesi gereken heterojen bir hastalık grubudur. Günümüzde biyolojik yaklaşımların psikiyatri klinik pratiğine aktarılmasına her geçen gün artan bir ilgi olmaktadır. Bu bağlamda kantitatif EEG, diğer nörogörüntüleme yöntemlerine göre değeri görece olarak göz ardı edilse de oldukça etkin bir araçtır. Bu olgu serisinde, farklı anksiyete spektrum bozukluklarına sahip dört olgunun tedavi öncesi ve sonrası qEEG ölçümlemelerisunulmuştur. Buna ek olarak, “EEG kordans” değeri olarak tanımlanan, beyindeki yerel kan akımının ve singulat korteks aktivitesinin göstergesi olarak kabul edilen değerlerin, teta frekans bandındaki sayısal değerleri hesaplanmıştır. Sonuçlara göre, tedavi öncesinde vakalarda frontal bölgede teta ve beta bandında izlenen artış tedavi sonrası normale dönmüştür. Ayrıca, prefrontal bölgedeki teta kordans değerlerinin tedavi sonucunda %38 oranında azaldığı saptanmıştır. Önceki yapılmış çalışmalar ışığında bu azalma singulat korteks aktivitesindeki tedavi sonrası azalma ile ilişkili olabilir. Bulguların olası sonuçları makalede tartışılmıştır. Bütün olarak ele alındığında, bu olgu sersi qEEG güç, z-skoru ve kordans değerlerinin anksiyete bozukluklarında kullanılmasının potansiyel faydalarının altını çizmektedir.

Patients with anxiety spectrum disorders are a highly heterogeneous group, requiring new therapeutic strategies and individualized treatment monitoring. Today, there is a growing interest for implementing biological approaches to clinical practice in psychiatry. Quantitative EEG is an excellent tool in this regard, though it has been widely underestimated when compared to recent neuroimaging techniques. In this case series, we presented four cases with a different diagnosis of anxiety spectrum disorder and evaluated their qEEG changes before and after the treatment. In addition, we also calculated the so-called EEG cordance values as an index of cerebral perfusion and cingulate cortex activity. According to the results, there appears to be an increase in the frontal beta and theta band in our cases, which has responded to treatment. In regards to the cordance values, we found that there was a reduction in the prefrontal regions up to %38 percent following the treatment. Based on previous studies, this may also indirectly suggest reduction in the cingulate cortex activity. The possible implications of these findings were discussed. Taken together, this case series highlighted the potential use of qEEG power values, normative z-scores and cordance values in treatment response monitoring of anxiety spectrum disorders.