Kadına yönelik şiddet, kadınların beden ve ruh sağlığını ciddi olarak tehdit eden önemli bir sağlık sorunudur. Kadına yönelik şiddetin en yaygın ama en gizli kalanı aile içi şiddettir. Fiziksel şiddete sıklıkla şiddetin diğer türleri eşlik eder. Birden fazla alanda şiddete maruz kalan kadınlarda ruhsal belirtiler daha ağırdır. Şiddete maruz kalan kadınlarda en sık görülen ruhsal hastalıklar, travma sonrası stres bozukluğu, majör depresif bozukluk, yaygın anksiyete bozukluğu ve panik bozukluğu, somatizasyon ve madde kullanım bozukluklarıdır. Aile içi şiddet çeşitli nedenlerle gizli kalmaktadır. Kronik, tedaviye dirençli depresyon; yineleyici özkıyım düşünceleri/girişimleri; yaygın, açıklanamayan bedensel yakınmalar, ağrılar; dissosiyatif belirtiler; kabuslar, uyku bozuklukları aile içi şiddet olasılığını düşündürmelidir. Aile içi şiddeti görmezden gelen klinisyen şiddetin sürmesine katkıda bulunur. Tedavi için başvuran kadın hastaların tümünde aile içi şiddet sorgulanmalıdır. Şiddet saptanırsa öncelikle can güvenliğinin olup olmadığı anlaşılmalıdır. Müdahale sırasında şiddete maruz kalan kadınların korunması ve kendilerini koruyabilmeleri için desteklenmeleri önemlidir. Ruhsal, hukuksal, sosyal ve gelir desteği için gerekli yönlendirme ve bilgilendirme yapılmalıdır.

Violence against women is an important health issue which seriously threatens women’s physical and mental health. The most common, yet the most hidden form of violence against women is domestic violence. In this form of violence against women, physical violence is frequently accompanied by other types of violence. Women who are subject to violence in several areas suffer from more severe mental symptoms. Mental diseases most widely observed on women who become subject to violence are post-traumatic stress disorder, major depressive disorder, generalized anxiety disorder, panic disorder, somatization and substance use disorders. Domestic violence is suppressed and hidden due to various reasons. Chronic, treatment resistant depression; recurring suicidal thoughts/attempts; frequent, unexplained physical complaints and pain; dissociative symptoms; nightmares and sleep disorders should suggest the possibility of domestic violence. Clinicians who overlook domestic violence would contribute to persisting of violence. All female patients who apply for treatment should be examined for domestic violence. If violence is detected, the clinician should first check whether she has security of life. It is very important for women who are subject to violence to be supported so as to ensure that they are protected and capable of self-protection, during treatment. They should be provided with orientation and information on mental, legal, social and income-related financial issues.